آندوکاردیت. آندوکاردیت ( به فرانسوی: endocardite ) ( به انگلیسی: endocarditis ) یا التهاب درون شامه قلب به معنی استقرار و تکثیر عامل عفونی در سطح داخلی قلب ( اِندوکارد ) و دریچه ها می باشد. اندوکاردیت باکتریایی بیماری خطرناک است.
خستگی و ضعف، تب، لرز و تعریق زیاد خصوصاً در شب، کاهش وزن، وجود صدای غیرطبیعی در قلب، تنگی نفس، تند یا نامنظم شدن ضربان قلب است. بیمارانی که بیماری دریچه ای قلب یا دریچه مصنوعی یا بیماری مادرزادی قلب دارند در صورت وجود باکتری در خون ( باکتریمی ) در معرض ابتلا به اِندوکاردیت هستند؛ لذا باید آنتی بیوتیک پیشگیری کننده ( پروفیلاکتیک ) دریافت کنند، به خصوص هنگام بیماری و دندانپزشکی. به ندرت افراد با قلب طبیعی نیز دچار اِندوکاردیت می شوند. قارچها نیز می توانند عامل اِندوکاردیت باشند. درمان آندوکاردیت عفونی آنتی بیوتیک طولانی مدت و اغلب وریدی است.
بیماری پریودنتال و بیماری های قلبی[ ۱]
مطالعات مختلفی نشان داده است که بیماری پریودنتال با بیماری های قلبی در ارتباط است اما تاکنون مطالعه ای مبنی بر اثبات رابطه علت و معلولی بیماری پریودنتال با بیماری های قلبی منتشر نشده است. اثبات این رابطه به دلیل شباهت عوامل خطر بیماری های قلبی و بیماری لثه، مشکل است. برخی عوامل خطر مشترک این دو بیماری عبارتند از:
مصرف سیگار
تغذیه نامناسب
دیابت
جنسیت ( مذکر )
تحقیقات نشان داده است که بیماری های پریودنتال خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. محققان بر این باورند که التهاب ایجاد شده ناشی از بیماری پریودنتال می تواند عامل این ارتباط باشد. همچنین بیماری پریودنتال می تواند شرایط بیماری قلبی را بدتر کند. افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری اندوکاردیت عفونی قرار دارند باید قبل از درمان های دندانپزشکی، آنتی بیوتیک مصرف کنند. تعیین این شرایط و تجویز آنتی بیوتیک توسط پریودنتیست و متخصص قلب انجام می شود.
ورود میکروب به خون و رسیدن به قلب از طریق جریان خون می تواند باعث آندوکاردیت شود.
در این میان، معمولاً سیستم ایمنی بدن به مقابله با باکتری های مضری که وارد جریان خون شده اند میپردازد. با این حال ، باکتری هایی که در دهان ، گلو یا سایر قسمت های بدن مانند پوست یا روده زندگی می کنند ، گاهی اوقات در شرایط مناسب می توانند باعث آندوکاردیت شوند.
باکتری ها ، قارچ ها و سایر میکروب هایی که باعث آندوکاردیت می شوند. از طریق موارد زیر وارد جریان خون شوند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخستگی و ضعف، تب، لرز و تعریق زیاد خصوصاً در شب، کاهش وزن، وجود صدای غیرطبیعی در قلب، تنگی نفس، تند یا نامنظم شدن ضربان قلب است. بیمارانی که بیماری دریچه ای قلب یا دریچه مصنوعی یا بیماری مادرزادی قلب دارند در صورت وجود باکتری در خون ( باکتریمی ) در معرض ابتلا به اِندوکاردیت هستند؛ لذا باید آنتی بیوتیک پیشگیری کننده ( پروفیلاکتیک ) دریافت کنند، به خصوص هنگام بیماری و دندانپزشکی. به ندرت افراد با قلب طبیعی نیز دچار اِندوکاردیت می شوند. قارچها نیز می توانند عامل اِندوکاردیت باشند. درمان آندوکاردیت عفونی آنتی بیوتیک طولانی مدت و اغلب وریدی است.
بیماری پریودنتال و بیماری های قلبی[ ۱]
مطالعات مختلفی نشان داده است که بیماری پریودنتال با بیماری های قلبی در ارتباط است اما تاکنون مطالعه ای مبنی بر اثبات رابطه علت و معلولی بیماری پریودنتال با بیماری های قلبی منتشر نشده است. اثبات این رابطه به دلیل شباهت عوامل خطر بیماری های قلبی و بیماری لثه، مشکل است. برخی عوامل خطر مشترک این دو بیماری عبارتند از:
مصرف سیگار
تغذیه نامناسب
دیابت
جنسیت ( مذکر )
تحقیقات نشان داده است که بیماری های پریودنتال خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. محققان بر این باورند که التهاب ایجاد شده ناشی از بیماری پریودنتال می تواند عامل این ارتباط باشد. همچنین بیماری پریودنتال می تواند شرایط بیماری قلبی را بدتر کند. افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری اندوکاردیت عفونی قرار دارند باید قبل از درمان های دندانپزشکی، آنتی بیوتیک مصرف کنند. تعیین این شرایط و تجویز آنتی بیوتیک توسط پریودنتیست و متخصص قلب انجام می شود.
ورود میکروب به خون و رسیدن به قلب از طریق جریان خون می تواند باعث آندوکاردیت شود.
در این میان، معمولاً سیستم ایمنی بدن به مقابله با باکتری های مضری که وارد جریان خون شده اند میپردازد. با این حال ، باکتری هایی که در دهان ، گلو یا سایر قسمت های بدن مانند پوست یا روده زندگی می کنند ، گاهی اوقات در شرایط مناسب می توانند باعث آندوکاردیت شوند.
باکتری ها ، قارچ ها و سایر میکروب هایی که باعث آندوکاردیت می شوند. از طریق موارد زیر وارد جریان خون شوند:
wiki: آندوکاردیت