اندوه گساری. [ اَ ه ْ گ ُ ] ( حامص مرکب ) غمخواری. تعهد. ( فرهنگ فارسی معین ). غم برندگی. شادی آوری : مانا علم عیدست آن مه که تو دیدی کو بود بدان خوبی و اندوه گساری.فرخی.
