اندوه فزا

لغت نامه دهخدا

اندوه فزا. [ اَ ه ْ ف َ ] ( نف مرکب ) انده فزای. زیادکننده اندوه. افزاینده غم. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

آنچه غم واندوه را زیاد کند، افزایندۀ اندوه، غم فزا.

پیشنهاد کاربران

بپرس