اندول

لغت نامه دهخدا

اندول.[ اَ ] ( اِ ) تخت مانندی از گلیم که بر چهارچوبه ای بامیخ محکم کرده باشند و بر روی آن نشینند چنانکه در زنگبار معمول است. ( از برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

گلیمی که چهار گوشۀ آن را بالاتر از سطح زمین به چهار میخ ببندند و به صورت تخت بر آن بنشینند.

پیشنهاد کاربران

بپرس