انده گساردن

لغت نامه دهخدا

انده گساردن. [ اَ دُه ْ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) شکستن اندوه. تسکین دادن و ازمیان بردن غم و غصه :
کسی را که رود و می انده گسارد
بود شعر من هرگز انده گسارش ؟
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

اندوه خوردن . غم خوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس