انده کش. [ اَ دُه ْ ک َ / ک ِ] ( نف مرکب ) غمخوار. تحمل کننده اندوه : خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی در عشق سر دیوان شدی نامت بدیوان تازه کن.خاقانی.خاقانی اگر چه عقل دستخوش تست هم محرم عشق باش کانده کش تست.خاقانی.