انده شکن

لغت نامه دهخدا

انده شکن. [ اَ دُه ْ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) زایل کننده اندوه. ازبین برنده غم و غصه :
هم او میگسار است و هم چنگ زن
هم اوچامه گویست و انده شکن.
فردوسی.
یکی پای کوب و دگر چنگ زن
سدیگر خوش آواز و انده شکن.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

زایل کننده اندوه . از بین برنده غم و غصه .

پیشنهاد کاربران

بپرس