انده بر

لغت نامه دهخدا

انده بر. [اَ دُه ْ ب َ ] ( نف مرکب ) برنده انده ( اندوه ). آنکه غم و اندوه را از بین می برد. تسلی دهنده :
دبیری بیاورد انده بری
همان ساخته پهلوی دفتری.
فردوسی.
مهر فرزند بر خواجه فکنده ست جهان
زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست.
فرخی.
خاقانی غریبم در تنگنای شروان
دارم هزار انده انده بری ندارم.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

برنده انده . آن که غم و اندوه را از بین می برد . تسلی دهنده .

پیشنهاد کاربران

بپرس