[ویکی نور] ابن أحمر، ابوالولید، اسماعیل بن یوسف بن خزرجی، ادیب، شاعر، فقیه و مورخ سده 8-9ق و از مقربان خاص ابوعنان مرینی در مغرب بود.
«احمر» شهرت یکی از نیاکان او بوده است. تاریخ ولادت او معلوم نیست، اما دایه، به استناد برخی قراین، تولد او را بین 725-727ق حدس زده است.
او که نسب به بنونصر، حکام غرناطه، می رساند، به گفته خود، در پی اختلافاتی که در اندلس با عموزادگان خویش (ملوک احمر) و فرمانروایان بنونصر داشت، به ناچار جلای وطن کرد و به مغرب، دیار بنومرین، روی آورد، زیرا که ملوک احمر، ریختن خون او را مباح دانسته بودند.
گویا او، اندلس را به عهد امیر یوسف اول و هنگامی که پدرش برای مأموریتی به بِجایه گسیل شده بود، ترک گفته و هنگامی که به مغرب پای نهاده است که ابوالحسن علی مرینی بر اریکه قدرت بوده است.
وی از مقربان خاص ابوعنان پسر ابوالحسن مرینی شد و تا مرگ وی، پیوسته مصاحبش بود، چنانکه در 758ق که ابوعنان به افریقیه لشکر کشید، او را نیز به همراه برد.
با مرگ ابوعنان، اقتدار سلاطین مرینی رو به زوال نهاد و وزرا، کاتبان و حاجبان، بر امور چیره گشتند و پیوند ابن احمر نیز با بارگاه سلاطین سست شد و حاجبان و کاتبان بر اریکه قدرت نشستند و او، آنان را ضمن مدایحی ستود.
«احمر» شهرت یکی از نیاکان او بوده است. تاریخ ولادت او معلوم نیست، اما دایه، به استناد برخی قراین، تولد او را بین 725-727ق حدس زده است.
او که نسب به بنونصر، حکام غرناطه، می رساند، به گفته خود، در پی اختلافاتی که در اندلس با عموزادگان خویش (ملوک احمر) و فرمانروایان بنونصر داشت، به ناچار جلای وطن کرد و به مغرب، دیار بنومرین، روی آورد، زیرا که ملوک احمر، ریختن خون او را مباح دانسته بودند.
گویا او، اندلس را به عهد امیر یوسف اول و هنگامی که پدرش برای مأموریتی به بِجایه گسیل شده بود، ترک گفته و هنگامی که به مغرب پای نهاده است که ابوالحسن علی مرینی بر اریکه قدرت بوده است.
وی از مقربان خاص ابوعنان پسر ابوالحسن مرینی شد و تا مرگ وی، پیوسته مصاحبش بود، چنانکه در 758ق که ابوعنان به افریقیه لشکر کشید، او را نیز به همراه برد.
با مرگ ابوعنان، اقتدار سلاطین مرینی رو به زوال نهاد و وزرا، کاتبان و حاجبان، بر امور چیره گشتند و پیوند ابن احمر نیز با بارگاه سلاطین سست شد و حاجبان و کاتبان بر اریکه قدرت نشستند و او، آنان را ضمن مدایحی ستود.
wikinoor: اندلسی،_اسماعیل_بن_احمر