آندری تارکوفسکی. آندری آرسن یویچ تارکوفسکی ( به روسی: Андрей Арсеньевич Тарковский ) ( زادهٔ ۴ آوریل ۱۹۳۲ – درگذشتهٔ ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶ ) کارگردان، عکاس، نویسنده، تدوین گر و نظریه پرداز، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود. وی پنج فیلم اول خود را در شوروی ساخت. دو فیلم آخر او به ترتیب در ایتالیا و سوئد فیلمبرداری شدند. از ویژگی های فیلم های او می توان به معنوی بودن، با زمینه ای متافیزیکی به همراه برداشت های بلند، نامتعارف بودن در ساختار دراماتیک و کاربرد هنرمندانه از تکنیک فیلمبرداری اشاره کرد. پس از مرگ آندری، سه سال بعد، پدر او آرسنی تارکوفسکی هم چشم از جهان فروبست.
پدرش شاعر برجسته آرسنی تارکوفسکی و مادرش ماریا ایوانووا ویشنیاکووا بود. پیش از نام نویسی در مدرسه فیلم در دو رشته موسیقی و عربی تحصیل می کرد. او زیر نظر میخائیل رم در مؤسسه سینمایی گراسیموف ( VGIK ) ، تحصیل کرد. در هنگام تحصیل دو فیلم کوتاه ساخت: ۱ - امروز مرخصی در کار نیست ( ۱۹۵۹ ) و ۲ - غلتک و ویولن ( ۱۹۶۰ ) که فیلم پایان نامه اش بود و در جشنواره نیویورک برنده جایزه ای شد.
تارکوفسکی در سال۱۹۶۰ دانش آموخته شد و به استخدام مُس فیلم درآمد. دید تلخ شاعرانه ذهنیت بی نظیرش در نخستین فیلم بلندش، کودکی ایوان ( ۱۹۶۲ ) متجلی است. ایوان، با بازی کولیا بورلیائوف، پسربچه یتیمی است که در در جنگ جهانی دوم در عملیات چریکی شرکت می کند. کودکی ایوان در جشنواره های بین المللی پانزده جایزه برد، از جمله شیر طلای جشنواره ونیز و جایزهٔ بزرگ جشنواره سان فرانسیسکو.
فیلم بعدی او آندری روبلوف، دربارهٔ راهبی در سده های میانه بود که به بزرگ ترین شمایل نگار تمام دوران ها بدل شد. فیلم که در سال ۱۹۶۶ تکمیل شد و درجشنوارهٔ کن به نمایش درآمد، تا سال ۱۹۷۱ درروسیه اکران نشد، و تا آن موقع شهرت زیرزمینی فراوانی به دست آورده بود.
فیلمنامه تارکوفسکی برای سولاریس ( ۱۹۷۱ ) براساس رمانی علمی خیالی از نویسندهٔ لهستانی «استانیسلاو لم» نوشته شده بود _ رمانی که به جای فناوری بر روان شناسی متمرکز است. خود تارکوفسکی توضیح داده که: «نکتهٔ ماجرا ارزش هر کدام از رفتارها و اهمیت هر کدام از اعمال ماست، حتی پیش پا افتاده ترین شان. هیچ عملی را نمی شود عوض کرد… غیرقابل برگشت بودن تجربه انسانی چیزی است که به زندگی و اعمال ما معنا و تشخص می بخشد».
می شود ادعا کرد که مضمون آینه ( ۱۹۷۵ ) نیز همین است. این فیلم جنجالی به عنوان یک اتوبیوگرافی، خود تارکوفسکی را در سنین مختلف تا زمان حال نشان می دهد، ولی بیشتر بر نوجوانی اش در پره دلکینو یعنی دوران وحشت استالینی متمرکز است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدرش شاعر برجسته آرسنی تارکوفسکی و مادرش ماریا ایوانووا ویشنیاکووا بود. پیش از نام نویسی در مدرسه فیلم در دو رشته موسیقی و عربی تحصیل می کرد. او زیر نظر میخائیل رم در مؤسسه سینمایی گراسیموف ( VGIK ) ، تحصیل کرد. در هنگام تحصیل دو فیلم کوتاه ساخت: ۱ - امروز مرخصی در کار نیست ( ۱۹۵۹ ) و ۲ - غلتک و ویولن ( ۱۹۶۰ ) که فیلم پایان نامه اش بود و در جشنواره نیویورک برنده جایزه ای شد.
تارکوفسکی در سال۱۹۶۰ دانش آموخته شد و به استخدام مُس فیلم درآمد. دید تلخ شاعرانه ذهنیت بی نظیرش در نخستین فیلم بلندش، کودکی ایوان ( ۱۹۶۲ ) متجلی است. ایوان، با بازی کولیا بورلیائوف، پسربچه یتیمی است که در در جنگ جهانی دوم در عملیات چریکی شرکت می کند. کودکی ایوان در جشنواره های بین المللی پانزده جایزه برد، از جمله شیر طلای جشنواره ونیز و جایزهٔ بزرگ جشنواره سان فرانسیسکو.
فیلم بعدی او آندری روبلوف، دربارهٔ راهبی در سده های میانه بود که به بزرگ ترین شمایل نگار تمام دوران ها بدل شد. فیلم که در سال ۱۹۶۶ تکمیل شد و درجشنوارهٔ کن به نمایش درآمد، تا سال ۱۹۷۱ درروسیه اکران نشد، و تا آن موقع شهرت زیرزمینی فراوانی به دست آورده بود.
فیلمنامه تارکوفسکی برای سولاریس ( ۱۹۷۱ ) براساس رمانی علمی خیالی از نویسندهٔ لهستانی «استانیسلاو لم» نوشته شده بود _ رمانی که به جای فناوری بر روان شناسی متمرکز است. خود تارکوفسکی توضیح داده که: «نکتهٔ ماجرا ارزش هر کدام از رفتارها و اهمیت هر کدام از اعمال ماست، حتی پیش پا افتاده ترین شان. هیچ عملی را نمی شود عوض کرد… غیرقابل برگشت بودن تجربه انسانی چیزی است که به زندگی و اعمال ما معنا و تشخص می بخشد».
می شود ادعا کرد که مضمون آینه ( ۱۹۷۵ ) نیز همین است. این فیلم جنجالی به عنوان یک اتوبیوگرافی، خود تارکوفسکی را در سنین مختلف تا زمان حال نشان می دهد، ولی بیشتر بر نوجوانی اش در پره دلکینو یعنی دوران وحشت استالینی متمرکز است.
wiki: آندری تارکوفسکی