اندرونیکوس دوم

آندرونیکوس دوم. آندرونیکوس دوم یا آندرونیکوس دوم پالایولوگوس ( به یونانی: Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος ) ( به انگلیسی: Andronikos II Palaiologos ) ( زادهٔ ۱۲۵۹/۶۰ — درگذشتهٔ ۱۳ فوریه ۱۳۳۲ ) امپراتور روم شرقی از ۱۲۸۲ تا ۱۳۲۸ بود که با اتخاذ سیاست هایی اشتباه، باعث تضعیف امپراتوری بیزانس در دوران حکومتش شد.
آندرونیکوس دوم، پسر میخائیل هشتم بود که پس از مرگ پدرش در ۱۲۸۲ بر تخت امپراتوری بیزانس نشست. با این حال او بیشتر یک روشنفکر و متخصص الهیات بود تا یک سیاست مدار و سرباز و همین موضوع سبب شد تا با سیاست های اشتباهش، تضعیف امپراتوری بیزانس را باعث شود. او نیروهای زمینی امپراتوری را به تنها چند هزار نفر پیاده نظام و سواره نظام کاهش داد و با حذف کامل نیروی دریایی، روم شرقی را تنها به مزدوران جنوآیی وابسته ساخت. این تغییرات ابتکار عمل را از ارتش او گرفت و ترکان عثمانی موفق به تصرف بیشتر نواحی آناتولی تا ۱۳۰۰ شدند. آندرونیکوس دوم سپس در ۱۳۰۴ مزدوران کاتالانی را به خدمت گرفت که نتیجه ای فاجعه بار به دنبال داشت زیرا کاتالان ها، آن اندازه که به غارت شهرهای بیزانس تمایل داشتند برای مبارزه با ترک ها علاقه مند نبودند. از سوی دیگر، طرفداری نابخردانهٔ آندرونیکوس از جنوآیی ها در درگیریشان با ونیزی هایی که از قدرت بالاتری برخوردار بودند سبب شد تا مورد خشم ونیزی ها و حملهٔ ناوگان دریایی آنها به بیزانس قرار بگیرد.
قدرت مرکزی در دوران حکومت آندرونیکوس دوم به سرعت در حال از هم پاشیدن بود و مشکلات اقتصادی نیز خود را نمایان ساخته بود. با این حال آندرونیکوس بانی احیای هنر و فرهنگ بیزانسی شد و استقلال کلیسای ارتودوکس شرقی را اعلام داشت. همچنین در دوران حکومت او مجموعهٔ بزرگ کلیسایی واقع در کوه آتوس در یونان دوران طلایی خود را تجربه کرد.
سرانجام آندرونیکوس دوم در ۱۳۲۸ و طی مشاجره ای با نوه اش آندرونیکوس سوم که او را پس از قتل تصادفی پسرش از جانشینی خود محروم ساخته بود توسط او از قدرت برکنار شده و بقیهٔ عمرش را در صومعه ای گذراند. آندرونیکوس دوم در ۱۳ فوریه ۱۳۳۲ درگذشت.