به آتش درون بر مثال سمندر
به آب اندرون برمثال نهنگان.
رودکی.
شو بدان کنج اندرون خمی بجوی زیر او سمجی است بیرون شو بدوی.
رودکی.
بچشمت اندر بالار ننگری تو بروزبشب بچشم کسان اندرون ببینی خار .
رودکی.
دیدی توریژو کام بدو اندرون بسی بارید کان مطرب بودی بفر و زیب.
رودکی.
چه بیند بدین اندرون ژرف بین چه گویی تو ای فیلسوف اندرین.
ابوشکور.
بدو گفت مردی سوی رودباربرود اندرون شد همی بی شنار.
ابوشکور.
بسا خان کاشانه و خان غرد بدو اندرون شادی و نوشخورد.
ابوشکور.
سوی رود با کاروانی گشن زهابی بدو اندرون سهمگن.
ابوشکور.
خوشا نبید غارجی با دوستان یکدله گیتی بآرام اندرون مجلس ببانگ و ولوله.
شاکر بخاری.
گفتی ای یوسف چه نیکو چشمها داری ! گفت این کرمان راست که بگور اندرون بخورند. ( تاریخ بلعمی ).چون ژاله بسردی اندرون موصوف
چون غوره بخامی اندرون محکم.
منجیک.
دی بدریغ اندرون ماه بمیغ اندرون رنگ به تیغ اندرون شاخ زد وآرمید.
کسایی.
نشسته بصد خشم در کازه ای گرفته بچنگ اندرون بازه ای.
خجسته.
گه به بستان اندرون بستان شیرین برکشدگه بباغ اندر همی باغ سیاوشان زند.
رشیدی.
محمد بدو اندرون با علی همان اهل بیت نبی و وصی.
فردوسی.
ندانم کزین کارگردان سپهرچه دارد براز اندرون جنگ و مهر.
فردوسی.
ز پیش اندرآمد گو اسفندیاربدست اندرون گرزه گاوسار.
فردوسی.
به رأی و خرد سام سنگی بودبخشم اندرون شیر جنگی بود.
فردوسی.
گفت سالار قوی باید به پروان اندرون زآنکه در کشوربود لشکر تن و سالار سر.
میزبانی بخاری.
شاها هزار سال بعز اندرون بزی وانگه هزارسال بملک اندرون ببال.
عنصری.
بزرینه جام اندرون لعل مل بیشتر بخوانید ...