آندره گدار ( André Godard ) در سال 1881 در شهر چومونت ( Chaumont ) فرانسه به دنیا آمد
وی در دانشکده هنرهای زیبای پاریس در رشته معماری و باستان شناسی تحصیل کرده است.
گدار باستان شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی و خاورمیانه است و در ایران از شهرت بالایی برخوردار است. وی اوقات خود را به بررسی دو رشته معماری و باستان شناسی در خاورمیانه به خصوص ایران صرف کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
دولت ایران وی را در سال ۱۹۲۸ استخدام کرد و او مدت 30 سال در ایران ماند و در ساختمان موزه ایران باستان و موزه دانشگاه تهران و تشکیلات آن خدمات مهمی انجام داد و آثار باستانی جالبی را هم بر اثر حفریات از زیر خاک های مناطق مختلف ایران بیرون آورد و در موزه های مزبور به شیوه فنی قرار داد.
گدار در سال ۱۳۰۶ مدیریت اداره باستان شناسی ایران را به عهده گرفت و به ترمیم آثار تاریخی پرداخت. وقتی قانون عتیقات در ۱۲ آبان ۱۳۰۹ شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید و آیین نامه آن در جلسه ۲۸ آبان ۱۳۱۱ از تصویب هیئت وزیران گذشت بر طبق ماده اول آن تمام آثار صنعتی و ابنیه و اماکن که تا پایان دوره زندیه در کشور ایران احداث شده اعم از منقول و غیرمنقول جزو آثار ملی ایران محسوب گردیدند و تحت حفاظت و نظارت دولت قرار گرفت. از این رو به آندره گدار دستور داده شد که فهرستی از آثار ملی ایران تهیه کند و به دولت تسلیم نماید.
سه تپه تاریخی سلیمان تپه، زیرز، مازیر و یا زیر تپه نخستین اثر ملی ایران هستند که به پیشنهاد آندره گدار باستان شناس مشهور، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.
آندره گدار علاوه بر تأسیس سازمان های اداری و فنی هیئت هایی را تشکیل داد، که در تعمیر ابنیه تاریخی و امور فنی باستانی ساختمان ها تخصص داشتند و به وسیله همین ها مسجد جامع شیراز و مسجد شاه اصفهان، مسجد شیخ لطف الله و ابنیه دیگری که در شرف ویرانی بود تعمیر کرد.
وی در ضمن تعمیر ابنیه باستانی به تأسیس دانشکده هنرهای زیبای تهران هم اقدام کرد و خود وی مدت ها ریاست آن را بر عهده داشت و در تربیت کردن معماران ایرانی که تا پیش از آن در خارج از کشور تحصیل می کردند همت گمارد.
وی از اولین کسانی است که نسبت به مفرغ های لرستان که به زودی علاقه موزه ها و مجموعه داران جهان را به خود جلب کرد، توجه خاصی کرده و در سال ۱۹۳۱ کتاب خود را با عنوان«مفرغ های لرستان» به چاپ رساند.
آندره گدار مجله ای نیز به نام«راهنمای تاریخی ایران» را در سال ۱۳۱۳ شمسی منتشر کرده که اصل آن به زبان فرانسه بوده و شادروان غلامرضا رشید یاسمی آن را به فارسی برگردانده است.
آندره گدار باستان شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی، در سال 1965 در پاریس پایتخت فرانسه درگذشت.
وی در دانشکده هنرهای زیبای پاریس در رشته معماری و باستان شناسی تحصیل کرده است.
گدار باستان شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی و خاورمیانه است و در ایران از شهرت بالایی برخوردار است. وی اوقات خود را به بررسی دو رشته معماری و باستان شناسی در خاورمیانه به خصوص ایران صرف کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
دولت ایران وی را در سال ۱۹۲۸ استخدام کرد و او مدت 30 سال در ایران ماند و در ساختمان موزه ایران باستان و موزه دانشگاه تهران و تشکیلات آن خدمات مهمی انجام داد و آثار باستانی جالبی را هم بر اثر حفریات از زیر خاک های مناطق مختلف ایران بیرون آورد و در موزه های مزبور به شیوه فنی قرار داد.
گدار در سال ۱۳۰۶ مدیریت اداره باستان شناسی ایران را به عهده گرفت و به ترمیم آثار تاریخی پرداخت. وقتی قانون عتیقات در ۱۲ آبان ۱۳۰۹ شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید و آیین نامه آن در جلسه ۲۸ آبان ۱۳۱۱ از تصویب هیئت وزیران گذشت بر طبق ماده اول آن تمام آثار صنعتی و ابنیه و اماکن که تا پایان دوره زندیه در کشور ایران احداث شده اعم از منقول و غیرمنقول جزو آثار ملی ایران محسوب گردیدند و تحت حفاظت و نظارت دولت قرار گرفت. از این رو به آندره گدار دستور داده شد که فهرستی از آثار ملی ایران تهیه کند و به دولت تسلیم نماید.
سه تپه تاریخی سلیمان تپه، زیرز، مازیر و یا زیر تپه نخستین اثر ملی ایران هستند که به پیشنهاد آندره گدار باستان شناس مشهور، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.
آندره گدار علاوه بر تأسیس سازمان های اداری و فنی هیئت هایی را تشکیل داد، که در تعمیر ابنیه تاریخی و امور فنی باستانی ساختمان ها تخصص داشتند و به وسیله همین ها مسجد جامع شیراز و مسجد شاه اصفهان، مسجد شیخ لطف الله و ابنیه دیگری که در شرف ویرانی بود تعمیر کرد.
وی در ضمن تعمیر ابنیه باستانی به تأسیس دانشکده هنرهای زیبای تهران هم اقدام کرد و خود وی مدت ها ریاست آن را بر عهده داشت و در تربیت کردن معماران ایرانی که تا پیش از آن در خارج از کشور تحصیل می کردند همت گمارد.
وی از اولین کسانی است که نسبت به مفرغ های لرستان که به زودی علاقه موزه ها و مجموعه داران جهان را به خود جلب کرد، توجه خاصی کرده و در سال ۱۹۳۱ کتاب خود را با عنوان«مفرغ های لرستان» به چاپ رساند.
آندره گدار مجله ای نیز به نام«راهنمای تاریخی ایران» را در سال ۱۳۱۳ شمسی منتشر کرده که اصل آن به زبان فرانسه بوده و شادروان غلامرضا رشید یاسمی آن را به فارسی برگردانده است.
آندره گدار باستان شناس و معمار فرانسوی و متخصص در صنایع اسلامی و ایرانی، در سال 1965 در پاریس پایتخت فرانسه درگذشت.