اندره بازن

آندره بازن. آندره بازن ( به فرانسوی: André Bazin ) ( ۱۸ آوریل ۱۹۱۸ – ۱۱ نوامبر ۱۹۵۸ ) نظریه پرداز و منتقد فرانسوی فیلم بود که با رشته ای از مقالات به ایجاد و تأسیس نظریه ای موسوم به نظریه میزانسن همت گماشت. او در آنژه به دنیا آمد. بازن به همراه ژاک دونیول والکروز در سال ۱۹۵۱ نشریهٔ کایه دو سینما ( Cahiers du cinéma ) یا دفترهای سینمایی را تأسیس کردند. در این نشریه بسیاری از منتقدین و فیلمسازان آیندهٔ موج نوی فرانسه مقالاتی نگاشتند. او خود در این نشریه مقالاتی نگاشت که عموماً پس از مرگش به صورت کتاب هایی منتشر شدند.
آندره بازان را یک نظریه پرداز واقع گرا در سینما می خوانند. او اعتقاد شدیدی به استفاده از نماهای باز و برداشت های بلند داشت. به عبارتی به جای بهره بردن از مونتاژ و تقطیع نماها به میزانسن و استفاده از عمق نما باور داشت. او همچنین اعتقاد داشت که سینماگر باید دیدگاه های شخصی و سبک منحصر به خود را دنبال کند از این رو بر روی فرانسوا تروفو و نظریهٔ مؤلف تأثیر فراوانی گذاشت.
بازن از سرطان خون رنج می برد که برای اولین بار علت بیماری او در سال ۱۹۵۴ تشخیص داده شد و در نهایت در ۱۱ نوامبر ۱۹۵۸ در سن چهل سالگی در نوژان سور مرن در نزدیکی پاریس چشم از جهان فروبست.
ژان رنوآر کارگردان بزرگ فرانسوی که همیشه مورد ستایش بازن بود، دربارهٔ او گفته است: «ما آثار او را مشتاقانه می خواندیم و او بود که انگیزه های ناخودآگاه ما را برای ما ملموس می ساخت. بازن از طریق نظم و ترتیب دادن به جریاناتی که در سینمای فرانسه حکمفرما بودند، به تکوین یک هنر ملی کمک کرد. او وجدان ما بود. در زندگی حرفه ای خود من مواردی پیش آمده که در بعضی پروژه هایم تغییر و تحولاتی با در نظر داشتن اینکه بازن درمورد فیلم تمام شده چه نظری خواهد داشت، انجام داده ام. »[ ۱]
• سینما چیست؟ ( جلد ۱ و ۲ ) ( ۱۹۶۷–۱۹۷۱ )
• ژان رنوار ( ۱۹۷۳ )
• اورسن ولز: یک بررسی انتقادی ( ۱۹۷۸ )
• سینمای فرانسه از حرفه تا تولد دوباره: تولد یک زیبایی شناسی نقادانه ( ۱۹۸۱ )
• سینمایی از بیداد: از بونوئل تا هیچکاک ( ۱۹۸۲ )
• مقالاتی دربارهٔ چاپلین ( ۱۹۸۵ )
• گزیدهٔ مقالات دههٔ چهل و پنجاه ( ۱۹۹۶ )
• سینمای فرانسه از رهایی تا موج نو ( منتشر نشده است )