اندرسون فیلیپ وارن

اَندِرسون، فیلیپ وارِن (۱۹۲۳)(Anderson, Philip Warren)
فیزیک دان امریکایی. به سبب نظریه اش دربارۀ رفتار الکترون ها در جامدات مغناطیسی نابلورین، با همکار ارشدش جان وان ولک، جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۷ را دریافت کرد. در ایندیاناپولیس، واقع در ایندیانا، زاده شد و در دانشگاه هاروارد درس خواند. در ۱۹۴۹، به مرکز آزمایشگاهی بل، واقع در نیوجرسی، پیوست و بعدها سمت های دانشگاهی دیگری را نیز به عهده گرفت. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، اثرات بین اتمیمؤثر در خواص مغناطیسی فلزاتو آلیاژها را بررسی کرد. برای شرح تأثیر ناشی از وجود یک اتم ناخالصدر فلز، مدلی نظری ابداع کرد که اکنون مُدل اندرسوننامیده می شود. همچنین، تحرک ناخالصی ها در اجسام بلورین را، با استفاده از روشی با نام جایگزینی اندرسون، توضیح داد. به علاوه، اندرسون ارتباط میان اَبَررسانایی، اَبَرشارگی، و عمل لیزررا بررسی کرد و وجود مقاومت را در ابررساناها پیش بینی کرد. مطالعاتش دربارۀ جامدات شیشه ای بی نظمنشان می دهد که به جای نیم رساناهای بلورینگران قیمتی که امروزه در بسیاری از ابزارهای الکترونیکی مثل حافظه های رایانه ای، کلیدهای الکترونیکیو مبدل های انرژی خورشیدیبه کار می روند، می توان از جامدات مذکور استفاده کرد.