اندرخورد. [ اَ دَ خوَرْ / خُر ] ( ن مف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. ( برهان قاطع ). لایق و زیبا. ( مؤید الفضلاء ). لایق. زیبا. ازدر. اندرخور. اندرخورا. درخورد. شایان. فراخور. ( از شرفنامه منیری ) : مر زنان راست جامه اندرخوردهرچه باشد رواست جامه مرد.سنایی.نیست هرکس در محبت مرد اونیست اندرخورد هر دل درد او.رکن الدین کرمانی.زینت از بهر زن بود که بمردجز قزاکند نبوداندرخورد.لطیفی.