آندراگوراس ( یونانی: Ἀνδραγόρας ) نام شَهرَب پارت و هیرکانی در دهه ۲۵۰ پیش از میلاد و به هنگام فرمانروایی سلوکیان ( آنتیوخوس یکم و آنتیوخوس دوم ) بود. هنگامی که سلوکیان درحدود سال ۲۴۵ پیش از میلاد درگیر جنگ داخلی ( جنگ لائودیکه ) بودند، وی از فرصت پیش آمده استفاده کرد و به صورت نمادین با ضرب سکه های طلا ( استاتر ) از امپراتوری سلوکی اعلام استقلال نمود. اندکی پس از این رویداد، ارشک، رهبر قبیله پرنی، یکی از قبایل داهه، از جنگ داخلی میان سلوکیان بهره برد و با ازمیان بردن آندراگوراس، توانست بر قلمروی پیشین او چیرگی یابد.
... [مشاهده متن کامل]
آندراگوراس پس از اعلام استقلال، به نام خود سکه هایی ضرب کرد که البته در آن ها از عنوان شاه ( βασιλεύς ) استفاده نکرده است. وی برروی سکه های خود با یک دیهیم به تصویر کشیده شده است که آن زمان، نمادی سلطنتی محسوب می شد. سکه های آندراگورس شامل دو گونه طلا ( استاتر ) و نقره ( تترادراخما ) هستند. نقش موجود روی سکه های طلا، مشخصا سر یک مرد ریش دار است، همراه با دیهیم. در پشت سکه های آندراگورس نیز یک الهه بال دار ( احتمالا نیکه ) و یک مبارز سوار بر ارابه مشاهده می شوند؛ همچنین برروی سکه ها و در جانب نقش چهره آندراگورس، گونه ای طغرا با الفبای یونانی حروف H و A و P قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
آندراگوراس پس از اعلام استقلال، به نام خود سکه هایی ضرب کرد که البته در آن ها از عنوان شاه ( βασιλεύς ) استفاده نکرده است. وی برروی سکه های خود با یک دیهیم به تصویر کشیده شده است که آن زمان، نمادی سلطنتی محسوب می شد. سکه های آندراگورس شامل دو گونه طلا ( استاتر ) و نقره ( تترادراخما ) هستند. نقش موجود روی سکه های طلا، مشخصا سر یک مرد ریش دار است، همراه با دیهیم. در پشت سکه های آندراگورس نیز یک الهه بال دار ( احتمالا نیکه ) و یک مبارز سوار بر ارابه مشاهده می شوند؛ همچنین برروی سکه ها و در جانب نقش چهره آندراگورس، گونه ای طغرا با الفبای یونانی حروف H و A و P قرار دارد.
