اندراس فریدریش کارل

دانشنامه آزاد فارسی

آندرآس فریدریش کارل. آندْرِآس، فریدریش کارْل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰)(Andreas, Freidrich Carl)
خاورشناس آلمانی. تحصیلات مقدماتی و عمومی را در هامبورگ و ژنو به پایان برد و سپس در دانشگاه های ارلانگن، گوتینگن، هاله، لایپزیگ و سرانجام در کپنهاگ و کیل به مطالعات ایرانی و شرقی پرداخت. در ۱۸۷۵ همراه با گروهی برای رصدکردن زهره به ایران سفر کرد و تا ۱۸۸۲ برای مطالعه و تحقیق در ایران ماند. در این میان، یک سال نیز به هند سفر کرد. در ۱۸۸۷ با لو سالومه، بانوی نویسنده و روان کاو آلمانی، ازدواج کرد. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰، استاد خاورشناسی و زبان شناسی دانشگاه گوتینگن بود. با همۀ زبان های ایرانی از اوستایی تا فارسی امروزی و بسیاری گویش های رایج ایرانی، ازجمله افغانی، آستی و کردی آشنایی تمام داشت و نیز زبان های عربی، ترکی، سریانی، عبری، سانسکریت و ارمنی را هم می دانست. دربارۀ نام های شهرهای ایران و ویژگی های آن ها، به ویژه شهرهای آذربایجان، تحقیق و بررسی کرده است. پژوهش های او در تاریخ الفبای اوستا و خواندن نوشته های تورفان نیز شهرت دارد. از آثارش: تندیس ها و سنگ نبشته های هخامنشی و ساسانی تخت جمشید (۱۸۸۲)؛ بابی ها در ایران، تاریخ و آموزه های آن ها (لایپزیگ، ۱۸۹۶)؛ پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن (لیدن، ۱۹۰۳)؛ یادداشت هایی دربارۀ گویش های محلی ایران (۱۹۳۹)؛ شش ماه در ایران.

پیشنهاد کاربران

بپرس