اندر راندن

اندرراندن ؛ راندن اندر؛ بداخل چیزی سوق دادن. درون چیزی درآوردن :
چو آن بارها راند اندر حصار
بیاراست کار آن شه نامدار.
فردوسی.
جز تو نبست گردن جیحون کسی به غل
واندرنراند پیل به جیحون درون هزار.
منوچهری.