اندرخورا. [ اَ دَخوَ / خ ُ ] ( نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. ( برهان قاطع ) ( هفت قلزم ). لایق و زیبا. ( مؤید الفضلاء ). درخور و سزاوار. ( فرهنگ رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب. ( ناظم الاطباء ).
