( اندرآشفتن ) اندرآشفتن. [ اَ دَ ش ُ ت َ ] ( مص مرکب ) خشمگین شدن. تند شدن : چو سر پرشد از باده خسروی شغاد اندر آشفت از بدخویی.فردوسی.و رجوع به آشفتن شود.
