اندایه. [ اَ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) به معنی انداوه است که ماله استادان گل کار باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). دست افزاری باشد که بدان کاهگل بیندایند و آنرا ماله نیز گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). انداوه. ماله. ( ناظم الاطباء ). ماله بنایی که با آن گل یا گچ بدیوار مالند. ( فرهنگ فارسی معین ) : بامچه اندودن کس را بدوغ خواست ز من عاریت اندایه کیر.