انداص

لغت نامه دهخدا

انداص. [ اِ ] ( ع مص ) بیرون آوردن حق خود را از کسی : اندس حقه منه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران