انداشگر

لغت نامه دهخدا

انداشگر. [ اَ گ َ] ( ص مرکب ) کاهگل کننده. ( فرهنگ خطی ). مخفف اندایشگراست که کاهگل و گلابه بر بام و دیوار مالنده باشد. ( یادداشت مؤلف ). اندایشگر. ارزه گر. ( از مؤید الفضلاء ). گلابه و کاهگل مال و استاد گچ کار. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران