اندازنده

لغت نامه دهخدا

اندازنده. [ اَ زَ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه چیزی را از جایی بیندازد. پرتاب کننده. ( فرهنگ فارسی معین ): صروع ؛ نیک اندازنده مردم را. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنکه چیزی را از جایی بیندازد پرتاب کننده .

فرهنگ عمید

۱. کسی که چیزی را از جایی بیندازد.
۲. پرتاب کننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس