اندازان

لغت نامه دهخدا

اندازان. [ اَ ] ( ق ) درحال انداختن. ( یادداشت مؤلف ).
- کلوخ اندازان ؛ در حال انداختن کلوخ. و رجوع به سنگ انداز در ترکیبات انداز شود.

فرهنگ فارسی

در حال انداختن

پیشنهاد کاربران

بپرس