انداده

لغت نامه دهخدا

انداده. [ اَ دَ / دِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش جغتای شهرستان سبزوار با 684 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات ،پنبه و زیره است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

ده از بخش جغتای شهرستان سبزوار ٠ آب از قنات محصول : غلات : پنبه و زیره ٠

دانشنامه عمومی

انداده ، ( اَندیِه ، آوِه، آوانده ) روستایی است از توابع بخش مرکزی و در شهرستان جوین استان خراسان رضوی ایران
واژه " آند " در زبان تۆرکی به معنی قسم یا سوگند و قسم نامه و قسم خوردن است و در نام محل ها به معنی تعلق داشتن بر اساس یک قسم نامه را می دهد.
بنابراین ترکیب واژه های
" آند " و " دیه " معنی سرزمینی را می دهد که قسم نامه تۆرکان اجرا شده است.
باتوجه به معنی کلمه "آند" یا "اند" شاید بتوان گفت که ریشه نام اندیه یا انداده از آند ایچمک یا آند ایچماق باشد . همانطور که در گویش اصلی "اند  دیه"تلفظ می شود و نوشتار آن اندیه  شاید بتوان گفت به معنای روستای آسمانی یا مکان قسم خوردن  باشد. . . . البته این یک نظر است ومی تواند مبنای تحقق اهل فن باشد.  
آوانده ( آوان: آباد، سرسبز / ده: روستا ) : قرن چهارم هجری قمری سلطان محمود غزنوی عازم فتح شهرهای غرب خراسان بزرگ شد در دامنه هرده بین نوباغ و اندیِه بقایای تپه قدیمی است موسوم به قمیش تپه که مقر تابستانی و اردوگاه لشکریان سلطان محمود و سلطان مسعود بوده وجود چهار رشته قنات بعلاوه ی رودخانه ای که از کوههای جغتای سرچشمه میگرفت تمامی دشت مقابل هرده را مشروب میکرد اب فراوان و زمینهای حاصلخیز باغهای سرسبز و خرمی را بوجود اورده بود که از خرمی و سرسبزی به سیاهی میزد به این جهت به کشتزارها وباغهای مقابل هرده نوباغ و به محل کنونی روستای اندیه که منطقه مسکونی قدیمی تر افراد بومی این محل بود، آوانده ( ده یا روستایِ آباد ) می گفتند.
واژه نوباغ و آوانده بر گرفته از نام محلات معروف شهر غزنین در خراسان قدیم بوده است. اما سلطان محمود بعد از فتح شهرهای غربی خراسان و گرگان و سیستان عده ای از لشکریان خود را که عمدتا از ترکمن های غزنین بودن جهت رتق وفتق امور شهرها و جلوگیری از شورشها باقی گذاشت و خود به غزنین مراجعت کرد.
بعد مرگ محمود پسرش سلطان مسعود همین رویه پدرش را در پیش گرفت و از نیروهای مستقر در قمیش تپه نوباغ جهت بر قراری امنیت شهرها استفاده کرد بعد از مسعود که قلمرو غزنویان رو به افول نهاد این نیروها رویه جنگی و نظامی خود را کنار نهادن و به عنوان بخشی از مردم گویان یا جوین در منطقه ساکن شدن جمعیت و تعداد این مهاجران ترکمن که از اهالی غزنین افغانستان بودن نسبت به دیگر روستاهای جوین قابل توجه وچشمگیر بود در مقابل نوباغ بعد از مراجعت سلطان محمود غزنوی در طول تاریخ بعنوان یک روستای کوچک خان نشین واعیان نشین بوده
عکس انداده
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

البته در تحقیقاتی که داشتم برایم مسجل نشد که زمانی که سلطان محمود عازم فتح شهر های غربی خراسان بود در کجا اردوزده باشد اینکه گفته شد مقر تابستانی سلطان محمودمنظور این نیست که سلطان غزنه هرساله به قمیش.
...
[مشاهده متن کامل]
تپه میامده احتمال زیاد همان یک بار بود شاید هم فقط اردوگاه لشکریانش بوده بهر حال این مکان صرف نظر از اینکه سلطان محمودشخصا به قمیش تپه آمده یا نیامده اردوگاه بودن اینجا ثابت شده هست از نظر قیافه مشکل وشمایل ظاهری مردم انداده به مردم نواحی شرقی خراسان قدیم نزدیکتر است تا مردم ترکمنستان امروزی چون مردم ترکمنستان بلند بالاوصورتهای کشیده ای دارند ولی مردم غزنه امروزی صورتهای گرده ومتوسط القامه هستند البته بحث قیافه شناسی یک بحث علمی پیچیده ای هست قصد من فقط یک اشاره به موضوع بود واما یک بحث دیگر لهجه و گویش مردم انداده هست گرچه در طی هزارسال کاملا دگرگون شده وبه ترکی تغییریافته ولی هنوز هم بعضی اصلاحات ترکمنی وته لهجه کمرنگ در پیران وکهنسالان انداده. یافت میشود . واما نتیجه گیری این بحث وقتی شما کلید واژهای نوباغ. غزنه. محله نوباغ. ترکمن . قمیش تپه و نقل قول بزرگان وپیرا ن دارید می شود نتیجه گرفت که قمیش تپه حداقل اردوگاه نظامیان ولشکریان سلاطین غزنوی بوده ومردم انداده ازبازماندگان همان نظامیان غزنوی تبار هستند ونام نوباغ هم از محله معروف وباغ نوباغ در شهر غزنه قدیم اخذشده

باسلام دراواخر. سال1398مطلبی در توضیح وجه تسمیه آنداده نوشتم این بود تا این که چندماه پیش در کانال روستای انداده عضو شدم ومتن سال 98را درکانال روستای انداده فرواردکردم مدیر کانال انداده پرسید شما آقای نوباغی هستید گفتم بله چطور مگه گفت این متن وجه تسمیه شما را قبلاً درکانال منتشر کردیم بازخوردهایی را بهمراه داشت مستندات مطالب شما چیه شما این مطلب را کجا وکدام کتاب آوردید؟
...
[مشاهده متن کامل]

ببینید اولین بار گزیده ای از سفر نامه استادمحمد خلیل خلیلی شاعر نویسنده معاصر در گوگل مطالعه کردم که درانجا از سفر به مشهد وزیارت امام رضاع تعریف میکند تابه خرابه های شهر غزنه قدیم ادامه میده میگوید همانطور که در ویرانه غزنی قدیم قدم میزدم با خودم میگفتم اینجا مثلا محله وباغ نوباغ بوده اینجا محله زرین کمران بوده . . . . تاازانحاکه میگوبند العاقل فی اشاره ) یادم آمد که مرحوم پدرم برایم تعریف میکردکه بزرگان آبادی نوباغ معتقدند که قمیش تپه مقرواردوگاه تابستانی سلطان محمود غزنوی بوده ونام نوباغ از آنجا گرفته شده . بعد رفتم جستجویگوگل و محله نوباغ درغزنی افقانستان را زدم دیدم نوشته محله نوباغ ومحله زرین کمران از محالات اصلی ومعروف شهر غزنه بوده هست این کلید واژه راداشته باشید باز یادم افتاد که مرحوم پدر می گفت انداده ای ها ترکمن تبارند یعنی اصالتا ترکمن هستند و البته خود بزرگان انداده هم این را قبول دارند

سلام انداده در اصل ان ده بوده که به زبان ترکی میشود ۱۰ ده که از این چند ده براثر زمان یک ده مانده و از ان ده به انداده تعقیر داده اند

در حدود هزار سال پیش قرن چهارم هجری قمری سلطان محمود غزنوی عازم فتح شهرهای غرب خراسان قدیم شد در دامنه هرده بین نوباغ وانداده بقایای تپه قدیمی است موسوم به قمیش تپه که مقر تابستانی واردوگاه لشکریان سلطان
...
[مشاهده متن کامل]
محمود ومسعود بوده وجود چهارشته قنات بعلاوی رودخانه ای که از کوههای جغتای سرچشمه میگرفت تمامی دشت مقابل هرده را مشروب میکرد اب فراوان وزمینهای حاصلخیز باغها ی سرسبز وخرمی را بوجود اورده بودکه از خرمی وسرسبزی بسیاهی میزد به این جهت به کشتزارها وباغها یمقابل هرده نوباغ میگفتن . واژه نوباغ بر گرفته ازیکی از محلات معروف شهر غزنه بوده محله زرین کمران ومحله نوباغ از محلات معروف شهر غزنه در خراسان قدیم بوده واما سلطان محمود بعد از فتح شهر های غربی خراسان و گرگان وسیستان عده ای از لشکریان خود را که عمدتا از ترکمنان غزنه بودن جهت رتق وفتق امور شهرها وجلوگیری از شروشها باقی گذاشت وخود به غزنه مراجعت کرد . بعد مرگ محمود پسرش مسعود همین رویه پدرش را در پیش گرفت واز نیروهای مستقر در قمیش تپه نوباغ جهت بر قراری امنیت شهرها استفاده کرد بعد از مسعود که قلمرو غزنویان رو به افول نهاد این نیروها رویه جنگی ونظامی خود را کنار نهادن وبه عنوان بخشی از مردم گویان یا جوین در منطقه ساکن شدن جمعیت و تعداداین مهاجران ترکمن که از اهالی غزنه افقانستان بودن نسبت به دیگر روستاهای جوین قابل توجه وچشمگیر بود در مقابل نوباغ بعد از مراجعت محمود غزنوی در طول تاریخ بعنوان یک روستای کوچک خان نشین واعیان نشین بوده است بعد از سقوط دولت غزنویان مردم ساکن در قمیشه تپه به سه قسمت تقیسم میشوند . ترکمنان غزنوی ونیروهای نظامی که اکثریت را تشکیل میدادن در طول تاریخ به انداده ای ها موسوم میشوند خانات واعیان ومالکان باغها وکشتزار ها . در کل نوباغیها را تشکیل میدهند نوباغ جمعیت در خور توجه ای نداشت . وقسمت سوم رعیتها ودهقانان وکشاورزان که در چند کیلومتری غرب قمیش تپه شهر خسرو شیر را بنیان می نهدند این رعیتها تعداشان کمترا ز ترکمنان غزنوی تبار بوده وبعد ها بجمعیت شهر افزوده میشود. اما وجه تسمیه انداده . از انجا که ترکمنان در اصطلاح پر سروصدا وهستند و با صدای بلند گفتگو میکنند چون در هزار سال پیش عربها وفرهنگ واصطلاحات عربی بسیار رایج بوده به ترکمنان غزنوی انداده ای میگفتند . انداده یعنی ندا داده شده صدا کنها واما کلاته انداده ای ها یزدی تبارند از مهاجران یزدی هستند پیشینه اینها نباید از صد یا دویست سال بیشتر باشد . . نتیجه گیری پس قمیشه تپه که بعدها تبدیل به خان نشین واعیان نشین نوباغ شد دراصل مقرواردوگاه سلاطین غزنوی بوده واهالی انداده از باز ماندگان وترکمنان غزنوی هستند وهنوز هم کلمات واصطلاحات ترکمنی وگویش ترکمنی در بین اهالی انداده با گذشت هزار سال یافت میشود . /احمدرضا نوباغی

- اندوده: به خاطر ساختار خانه های قدیمی که خشتی وگِلی است وبرای روشن بودن خانه ها از گِل مخصوص برای سفید کردن خانه ها بوسیله جارو استفاده میشد که اصطلاحا اندود کردن می گویند استفاده شده است واکثر مردم به این کار اشتغال داشتند نام روستا هم از این اصطلاح گرفته شده است.
انداده در واقع انداد ده بوده به معنای ده بینظیر

بپرس