انداد

اَنْدَاد: به حالتی گویند که کسی چیزی را به خدا در مالکیت و خلقت شریک قرار نمی دهد و خدایِ یگانه را خالق خویش می داند بلکه کسی را در �قدرت� شریک و معادل خداوند می داند و آن فرد را معادل خدا در زندگی خود، مؤثر می داند. به همین دلیل، آن فرد را بیشتر از خدا یا معادلِ خدا دوست دارد. ( وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ )
... [مشاهده متن کامل]

باسلام قبلاً درجایی این لغت رابمعنای دادگاه دیده بودم. با تلفظ آندادکه اندادشده

انداد جمع ند ( بر وزن ضد ) به معنی مثل و مانند است ، با این تفاوت که مثل مفهوم وسیعی دارد ، ولی ند تنها به معنی مماثلت در حقیقت و گوهر چیزی است . ( و جعل لله اندادا لیضل عن سبیله ) .
( تفسیر نمونه ج : 19 ص : 392 )