انخیاق. [ اِ ] ( ع مص ) فراخ گردیدن بیابان. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). یقال : انخاقت المفازة. || فراخ گردیدن چاه : انخاقت البئر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).