انحراف محوری

دانشنامه عمومی

انحراف محوری اصطلاحی در ستاره شناسی است و به زاویهٔ بین محور چرخش اجسام و خط عمود بر صفحهٔ مداری آنها گفته می شود. طی حرکت جسم در مسیر مداری خود، مقدار انحراف محوری تغییری نمی کند؛ اما خط انحراف سیاره در هنگام یک دور گردش کامل به دور خورشید در یک دایره و به میزان ۳۶۰ درجه حرکت می کند.
این محور توسط پادشاه تیموریان و منجم ایرانی ترک تبار به اسم الغ بیگ کشف شده است.
میزان این انحراف برای کره زمین به اندازهٔ ۲۳٫۴ درجه است. در بین اجرام منظومه شمسی، انحراف از محور زهره ۱۷۷٫۳ درجه است که باعث شده تا از غرب به شرق بچرخد و قطب شمال و جنوب جغرافیایی آن جابجا شود؛ نیز سیارهٔ غیرعادی دیگر اورانوس است که با ۹۷ درجه انحراف محوری، قطب شمال آن همیشه رو به خورشید است.
صفحهٔ مداری زمین در منظومهٔ شمسی، صفحهٔ دایرةالبروج نامیده می شود و در نتیجه انحراف محوری زمین را انحراف یا میل دایرةالبروج می گویند نماد آن حرف یونانی ε است. انحراف ۲۳٫۴ درجه ای زمین دلیل اصلی پیدایش فصل هاست.
در صورتی که میزان انحراف محوری زمین کم می بود، مناطق قطبی زمین از نور بسیار کمتری بهره می بردند؛ چرا که این انحراف باعث می شود تا در فصلی از سال ( تابستان نیم کره ها ) بر قطبی که به طرف خورشید منحرف شده است نور بیشتری بتابد. تغییر در اندازهٔ انحراف محوری تاثیر مستقیمی بر میزان شدت گرما و سرما در فصل ها می گذارد.
اندازهٔ درجه انحراف دایرةالبروج در دوره های ۴۱٬۰۰۰ ساله تغییر می کند که رقص محوری نامیده می شود.
عکس انحراف محوری
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس