انجیاب

لغت نامه دهخدا

انجیاب. [ اِ ج ِ ] ( ع مص ) گردن دراز کردن ناقه وقت دوشیدن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گردن دراز کردن ناقه برای دوشیدن. ( از اقرب الموارد ). || منکشف گردیدن ابر و ظلمت. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). انکشاف و انقطاع ابر. ( از اقرب الموارد ).وا باز شدن ابر و آنچه بدان ماند. ( مصادر زوزنی ).

فرهنگ فارسی

گردن دراز کردن ناقه وقت دوشیدن ٠ انکشاف و انقطاع ابر ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس