انجمن کتابداران ایران

انجمنِ کتابداران ایران
انجمن حرفه ای و غیرانتفاعی تأسیس شده در ۱۳۴۵ش، به منظور ارتقای دانش حرفه ای کتابداران، تشکّل و همبستگی حرفه ای کتابداران ایران و دفاع از حقوق حرفه ای و اداری آنان در تهران. برابر اساس نامه ای که در مجمع عمومی به تصویب رسید، انجمن زیرنظر هیئت مدیره ای انتخابی اداره می شد و فعالیت های آن را کمیته های عضویت، روابط عمومی، آموزش، حقوقی و انتشارات برعهده داشتند. انجمن در دورۀ حیات خود کوشید با برگزاری دوره های کوتاه مدت کتابداری، رایزنی با سازمان امور اداری و استخدامی، و انتشارات نشریات تخصصی و نشریات ادواری (نامۀ انجمن کتابداران ایران و خبرنامه) و همچنین عضویت در مؤسسات علمی و پژوهشی داخلی و مؤسسات بین المللی کتابداری پایگاه اجتماعی و دانش کتابداران ایرانی را ارتقا بخشد و از حقوق حرفه ای و فرهنگی آن ها دفاع کند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انجمن به دلیل پاره ای عوامل مالی و سیاسی در ۱۳۶۰ تعطیل شد، ولی پاره ای از کتابداران همواره از ضرورت وجود چنین انجمنی دفاع می کردند؛ تا آن که در ۱۳۷۹ فعالیت این انجمن، برابر اساس نامۀ جدید، با نام «انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران» مجدداً رسمیت یافت. هدف این مؤسسه غیرانتفاعی که تاکنون نیز ادامه دارد پیشبرد و ارتقای دانش کتابداری و اطلاع رسانی و مهم ترین وظیفۀ آن اجرای تحقیقات علمی و فرهنگی، ارائۀ خدمات آموزشی و پژوهشی و تشکیل همایش های علمی است.