انجمن ادبی دانشکده

انجمنی از جوانان مستعد، دانشمند و پرشور، تأسیس در ۱۲۹۴ش. این جوانان ادیب و شاعر و نویسنده بودند و بعضی از آن ها به یک یا چند زبان خارجی آشنایی داشتند و به خصوص همگی آن ها قصد خدمت به ادب و شعر فارسی داشتند. ازجملۀ آنان می توان به ملک الشعرای بهار، عباس اقبال آشتیانی، عبدالحسین تیمورتاش، سعید نفیسی، غلامرضا رشید یاسمی، و یحیی ریحان اشاره کرد. این انجمن از بزرگ ترین و پیشروترین انجمن های ادبی است که در ایران تشکیل شده است. هدف انجمن این بود که بین سنّت های ادبی کلاسیک فارسی و تحولات جدید قرن بیستم تلفیقی ایجاد کند و راهی پیش پای جوانان دانشور بگذارد. این انجمن در پاییز ۱۲۹۵ش نام دانشکده به خود گرفت و حدود یک سال و نیم بعد ماهنامه ای را که ناشر افکار و آثار و ترجمه های اعضای انجمن بود، به همان نام دانشکده به مدیریت ملک الشعرای بهار در تهران منتشر ساخت.