انجر. [ اَ ج َ ] ( ع اِ ) مأخوذ از لنگر فارسی است و آن چند چوب است که بهم بندند و میان آنها رابا ارزیر گداخته و جز آن پرکنند چندانکه مانند سنگ گران گردد و بتک نشیند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). ج ، اناجر. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
ماخوذ از لنگر فارسی است و آن چند چوبست که به هم بندند و میان آن ها را با ارزیز گداخته و جز آن پر کنند چندان که مانند سنگ گران گردد و بتک نشیند .
