انجذان

لغت نامه دهخدا

انجذان. [ اَ ج ُ ]( ع اِ ) انغوزه. ( ناظم الاطباء ). انگدان که گیاهی است. مقاوم سموم است و جهت درد مفاصل جید و مدر حیض و مخدر آن و مدر بول و شیر و مسخن گرده و روده و جاذب وبیخ سپید آن که اشترغار نامند مقطع بلغم و ملطف اغذیه [ است ]. ( منتهی الارب ). و رجوع به انجدان شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی از تیره. چتریان که علفی است و پایا میباشد . این گیاه در اکثر صحاری ایران فراوانست . ارتفاعش ۲ تا ۲/۵ متر و ریشهاش راست و ستبر است ابر کبیر حلتیت انجدان انگوزاکما انگیان .

پیشنهاد کاربران

بپرس