انجاء

لغت نامه دهخدا

انجاء. [ اِ ] ( ع مص ) رهانیدن. ( منتهی الارب ). ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی ) ( مصادر زوزنی ). یقال :انجاه اﷲ؛ برهاند او را خدای. || درخت بریدن. || بریدن فرمودن درخت را. || پوست بازکردن. || بازگشتن ابر. || رسیده شدن میوه درخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). یقال : انجت النخلة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || خوی برآوردن. || آشکار کردن. || تیز دادن. || پلیدی کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || یقال : شربت دواء فما انجاه ؛ ای ماه اقامه . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || حاجت خود برآمدن. || بیرون کشیدن. || اغوا ساختن. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(اِ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - رهانیدن ، رهایی دادن . ۲ - آشکار کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس