انثاء

لغت نامه دهخدا

انثاء. [ اِ ] ( ع مص ) غیبت کردن. || ننگ داشتن از چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران