آنتیگونوس یکم. آنتیگون یکم ملقب به مُنُفتالموس یا یک چشم ( به یونانیΑντίγονος ο Μονόφθαλμος؛ ۳۸۲–۳۰۱ پیش از میلاد ) نجیب زاده و جنگ سالار مقدونی بود. او در روزگار اسکندر مقدونی یکی از ساتراپ های او بود. پس از مرگ اسکندر و با گذر از جنگ های میان سردارانش در سال ۳۰۶ پیش از میلاد او خود را شاه خواند و خاندان آنتیگونی را بنیاد نهاد.
او در نبرد ایپسوس بر اثر برخورد یک زوبین بدو کشته شد.
خاندانش پس از او بیشتر بر مقدونیه کنترل داشتند.
آنتیگونوس در حدود سال ۳۸۲ پیش از میلاد در مقدونیه باستان متولد شد. پدر او نجیب زاده ای به نام فیلیپ و نام مادرش اما ناشناس است. در حالی که ادعاها در مورد پیشینه اجتماعی خانواده او متفاوت است، آنتیگونوس احتمالاً دارای اصالت و از طبقات اجتماعی بالا یا به اصطلاح اشراف زاده بود. [ ۱] اطلاعات زیادی در مورد فعالیت آنتیگونوس در دوران نوجوانی و جوانی در دست نیست. او احتمالاً مقام مهمی در ارتش مقدونی داشته است، زیرا وقتی نام وی در منابع تاریخی ظاهر می شود، فرماندهی بخش بزرگی از ارتش اسکندر را بر عهده دارد ( آنتیگونوس فرماندهی هفت هزار پیاده نظام یونانی متحد اسکندر را بر عهده داشت ) . [ ۲] داستانی در نوشته های پلوتارک در مورد آنتیگونوس وجود دارد که در محاصره پرینتوس ( ۳۴۰ پیش از میلاد ) هنگامی که با منجنیق برخورد کرد، چشم خود را از دست داد. [ ۳] از آنجایی که آنتیگونوس هم سن فیلیپ و یک نجیب زاده بود، تقریباً به طور قطع باید در طول لشکرکشی های فیلیپ خدمت کرده باشد. او حتی ممکن است زیر نظر برادران فیلیپ ( اسکندر دوم و پردیکا سوم ) خدمت کرده باشد. اهمیت او در دربار فیلیپ از طریق دوستی هایی که با آنتی پاتر و یومنس دو تن از ستوان های ارشد فیلیپ[ ۴] برقرار کرده بود، نمایان است.
در سال ۳۳۴ قبل از میلاد، آنتیگونوس به عنوان فرمانده پیاده نظام متحد یونانی، لشگری از قوای متهاجم اسکندر علیه شاهنشاهی هخامنشی، خدمت کرد. اسکندر به پیاده نظام یونانی خود اعتمادی نداشت و زمانی که برای مقابله با ساتراپ های غربی به راه افتاد آنها را پشت سر سپاه گذاشته بود؛ بنابراین آنتیگونوس در نبرد گرانیک شرکت نکرد.
هنگامی که اسکندر به شرق لشکر کشید، آنتیگونوس را به عنوان ساتراپ فریگیه منصوب کرد. آنتیگون به عنوان ساتراپ فریگیه، پادگانی از مزدوران ( ۱۰۰۰ کاریان و ۱۰۰ یونانی ) را که ایرانیان پس از عقب نشینی به شرق پشت سر جا گذاشته بودند، محاصره کرد و در نهایت این مزدوران تسلیم شدند و به خدمت آنتیگونوس درآمدند و این موضوع به او اجازه داد تا نیروهای یونانی خود ( ۱۵۰۰ مزدور ) را برای تقویت سپاه اسکندر در نبرد بزرگی که قرار بود در ایسوس انجام شود، بفرستد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در نبرد ایپسوس بر اثر برخورد یک زوبین بدو کشته شد.
خاندانش پس از او بیشتر بر مقدونیه کنترل داشتند.
آنتیگونوس در حدود سال ۳۸۲ پیش از میلاد در مقدونیه باستان متولد شد. پدر او نجیب زاده ای به نام فیلیپ و نام مادرش اما ناشناس است. در حالی که ادعاها در مورد پیشینه اجتماعی خانواده او متفاوت است، آنتیگونوس احتمالاً دارای اصالت و از طبقات اجتماعی بالا یا به اصطلاح اشراف زاده بود. [ ۱] اطلاعات زیادی در مورد فعالیت آنتیگونوس در دوران نوجوانی و جوانی در دست نیست. او احتمالاً مقام مهمی در ارتش مقدونی داشته است، زیرا وقتی نام وی در منابع تاریخی ظاهر می شود، فرماندهی بخش بزرگی از ارتش اسکندر را بر عهده دارد ( آنتیگونوس فرماندهی هفت هزار پیاده نظام یونانی متحد اسکندر را بر عهده داشت ) . [ ۲] داستانی در نوشته های پلوتارک در مورد آنتیگونوس وجود دارد که در محاصره پرینتوس ( ۳۴۰ پیش از میلاد ) هنگامی که با منجنیق برخورد کرد، چشم خود را از دست داد. [ ۳] از آنجایی که آنتیگونوس هم سن فیلیپ و یک نجیب زاده بود، تقریباً به طور قطع باید در طول لشکرکشی های فیلیپ خدمت کرده باشد. او حتی ممکن است زیر نظر برادران فیلیپ ( اسکندر دوم و پردیکا سوم ) خدمت کرده باشد. اهمیت او در دربار فیلیپ از طریق دوستی هایی که با آنتی پاتر و یومنس دو تن از ستوان های ارشد فیلیپ[ ۴] برقرار کرده بود، نمایان است.
در سال ۳۳۴ قبل از میلاد، آنتیگونوس به عنوان فرمانده پیاده نظام متحد یونانی، لشگری از قوای متهاجم اسکندر علیه شاهنشاهی هخامنشی، خدمت کرد. اسکندر به پیاده نظام یونانی خود اعتمادی نداشت و زمانی که برای مقابله با ساتراپ های غربی به راه افتاد آنها را پشت سر سپاه گذاشته بود؛ بنابراین آنتیگونوس در نبرد گرانیک شرکت نکرد.
هنگامی که اسکندر به شرق لشکر کشید، آنتیگونوس را به عنوان ساتراپ فریگیه منصوب کرد. آنتیگون به عنوان ساتراپ فریگیه، پادگانی از مزدوران ( ۱۰۰۰ کاریان و ۱۰۰ یونانی ) را که ایرانیان پس از عقب نشینی به شرق پشت سر جا گذاشته بودند، محاصره کرد و در نهایت این مزدوران تسلیم شدند و به خدمت آنتیگونوس درآمدند و این موضوع به او اجازه داد تا نیروهای یونانی خود ( ۱۵۰۰ مزدور ) را برای تقویت سپاه اسکندر در نبرد بزرگی که قرار بود در ایسوس انجام شود، بفرستد. [ ۵]
wiki: آنتیگونوس یکم