آنتیوخوس هفتم. آنتیوخوس هفتم اورگتس ( به یونانی: Αντίοχος Ζ' Σιδήτης ) پادشاه سلوکی میان سال های ۱۳۸ - ۱۳۹ ( پیش از میلاد ) بود. او را سیدِتِس به معنای صیدایی نیز می خوانند. لقب دیگر او او اورگتس نیز در یونانی به معنای نیکوکار است. او را واپسین شاه سلوکی که به معنای راستین شاه بود می دانند.
او برادر دیمتریوس دوم بود که پس از به بند افتادن او به دست اشکانیان بر تخت نشست و همچنین با کلئوپاترا تئا همسر دیمتریوس پیمان زناشویی بست. فرزند این دو آنتیوخوس نهم هم نابرادری و هم پسرعموی سلوکوس پنجم و آنتیوخوس هشتم بود.
در ۱۳۴ آنتیوخوس هفتم تروفون را شکست داد و به محاصرهٔ اورشلیم پایان داد. برپایه شرح حشمونیان، شاه یوحنا هورکانوس آرامگاه داوود را گشود و سه هزار تالان را از اندوخته های آن به آنتیوخوس داد تا از شهر چشم بپوشد. وی سپس با پوشش یهود به جنگ با اشکانیان پرداخت و بر میانرودان، بابل و ماد دست یافت، ولی سرانجام در تلهٔ فرهاد دوم گرفتار آمد و کشته شد. در این زمان برادرش دیمتریوس دوم که از بند رسته بود به پادشاهی بازگشت ولی اکنون پادشاهی سلوکی محدود به سوریه بود.
در سال ۱۲۹ پیش از میلاد فرهاد دوم، آنتیوخوس هفتم را شکست می دهد. [ ۱] ا
آنتیوخوس سالهای آخر زندگی خود را صرف تلاش برای بازپس گیری مناطق از دست رفته شرقی کرد که توسط اشکانیان تحت فرماندهی «پادشاه بزرگ» خود، مهرداد یکم گرفته شده بود راهپیمایی به سمت شرق، با آنچه آخرین ارتش بزرگ سلطنتی سلوکی ثابت می شد ( از جمله یکی از نیروهای یهود به فرماندهی جان هورکانوس ) ، بود. . او در دو جنگ مهرداد را شکست داد، کشتن پادشاه پیر اشکانی از دستاوردهای او بود. او قبل از اینکه ارتش خود را در مناطق زمستانی پراکنده کند، بین النهرین، بابل و سرزمین ماد را به امپراتوری سلوکی برگرداند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو برادر دیمتریوس دوم بود که پس از به بند افتادن او به دست اشکانیان بر تخت نشست و همچنین با کلئوپاترا تئا همسر دیمتریوس پیمان زناشویی بست. فرزند این دو آنتیوخوس نهم هم نابرادری و هم پسرعموی سلوکوس پنجم و آنتیوخوس هشتم بود.
در ۱۳۴ آنتیوخوس هفتم تروفون را شکست داد و به محاصرهٔ اورشلیم پایان داد. برپایه شرح حشمونیان، شاه یوحنا هورکانوس آرامگاه داوود را گشود و سه هزار تالان را از اندوخته های آن به آنتیوخوس داد تا از شهر چشم بپوشد. وی سپس با پوشش یهود به جنگ با اشکانیان پرداخت و بر میانرودان، بابل و ماد دست یافت، ولی سرانجام در تلهٔ فرهاد دوم گرفتار آمد و کشته شد. در این زمان برادرش دیمتریوس دوم که از بند رسته بود به پادشاهی بازگشت ولی اکنون پادشاهی سلوکی محدود به سوریه بود.
در سال ۱۲۹ پیش از میلاد فرهاد دوم، آنتیوخوس هفتم را شکست می دهد. [ ۱] ا
آنتیوخوس سالهای آخر زندگی خود را صرف تلاش برای بازپس گیری مناطق از دست رفته شرقی کرد که توسط اشکانیان تحت فرماندهی «پادشاه بزرگ» خود، مهرداد یکم گرفته شده بود راهپیمایی به سمت شرق، با آنچه آخرین ارتش بزرگ سلطنتی سلوکی ثابت می شد ( از جمله یکی از نیروهای یهود به فرماندهی جان هورکانوس ) ، بود. . او در دو جنگ مهرداد را شکست داد، کشتن پادشاه پیر اشکانی از دستاوردهای او بود. او قبل از اینکه ارتش خود را در مناطق زمستانی پراکنده کند، بین النهرین، بابل و سرزمین ماد را به امپراتوری سلوکی برگرداند.
wiki: آنتیوخوس هفتم