انتیاط. [ اِ ] ( ع مص ) همراه بردن شتر کسی را تا خواربار آرد جهت وی. || درآویخته شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تعلق. ( از اقرب الموارد ). || دور گردیدن جای. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). دور شدن از چیزی . ( از اقرب الموارد ) ( تاج المصادر بیهقی ) . || بریدن چیزی را به رای و دانش خود بی مشورت دیگری. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
