انتیار. [ اِ ] ( ع مص ) نوره مالیدن. ( از اقرب الموارد ). نوره بکار داشتن یعنی آهک. ( مجمل اللغة ). آهه ( آهک ) بکار داشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). انتوار. ( ناظم الاطباء ).
