آنتونیو مورنو. آنتونیو مورنو ( انگلیسی: Antonio Moreno؛ ۲۶ سپتامبر ۱۸۸۷ – ۱۵ فوریهٔ ۱۹۶۷ ) هنرپیشه و کارگردان اسپانیایی الاصل سینمای هالیوود بود.
وی بین سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۹ میلادی در دوران سینمای صامت و ناطق فعالیت می کرد.
وی با نام تولد آنتونیو جاریدو مونته آگودو ( به اسپانیایی: Antonio Garrido Monteagudo ) در سال ۱۸۸۷ در مادرید زاده شد وی در سن ۱۴ سالگی از اسپانیا به ایالات متحده مهاجرت نمود و در ماساچوست ساکن شد. پس از پایان تحصیلاتش مشغول فعالیت در نمایش های محلی گشت. در سال ۱۹۱۲ به هالیوود رفت و با ویتاگراف قرارداد امضا کرد و به عنوان هنرور مشغول بکار شد. در سال ۱۹۱۴ به عنوان بازیگر نقش مکمل در سری فیلم های عامه پسند موفق در برابر هنرپیشه زن مطرح دوران صامت، پیرل وایت قرار گرفت. این سری فیلم ها باعث شهرت مورنو در بین عامه مردم شد. همچون سایر بازیگران لاتینی الاصل هالیوود ( از جمله رامون نووارو و رودولف والنتینو ) او نیز در فیلم های اولیه خود بیشتر در نقش معشوق لاتینی ظاهر می شد در برابر بازیگران زن مشهور آن دوران همانند گلوریا سوانسون، بلانش سویت، پولا نگری و دوروتی گیش قرار می گرفت.
در اوایل دهه ۲۰ میلادی او به عنوان یکی از پولسازترین ستارگان هالیوود مطرح بود. در سال ۱۹۲۶ در برابر افسانه سوئدی هالیوود، گرتا گاربو در فیلم "وسوسه گر" و سال بعد در برابر بت مشهور آن زمان کلارا باو در فیلم "It" هنرنمایی کرد.
با شروع دوران ناطق در سینما، کم کم ستاره بخت مورنو رو به افول نهاد که علت اصلی آن لهجه غلیظ اسپانیایی وی بود؛ بنابراین او در کنار بازی در فیلم های انگلیسی زبان، شروع به بازی در فیلم های مکزیکی نمود و در اویل دهه ۳۰ خودش نیز چند فیلم مکزیکی را کارگردانی کرد و نشان داد در زمینه کارگردانی نیز حرف هایی برای گفتن دارد. در اواسط دهه ۳۰ او توانست تا حدی کاراکتر بازیگری خود را بازسازی کند و چند نقش قابل توجه بدست آورد. در اواسط دهه ۴۰ و سپس در دهه ۵۰ مورنو در چند فیلم مهم توانست نقش های نسبتاً مطرحی را بدست آورد. از جمله مطرح ترین این نقش ها می توان به نقش او در فیلم موجودی از باتلاق سیاه ( ۱۹۵۴ ) و همچنین نقش «امیلیو فیگوئرا» در فیلم جویندگان ( ۱۹۵۶ ) به کارگردانی جان فورد در کنار جان وین و ناتالی وود اشاره کرد.
مورنو در اواخر دهه ۵۰ خود را بازنشسته کرد و بر اثر حمله قلبی در ۱۵ فوریه ۱۹۶۷ در سن ۷۹ سالگی درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی بین سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۵۹ میلادی در دوران سینمای صامت و ناطق فعالیت می کرد.
وی با نام تولد آنتونیو جاریدو مونته آگودو ( به اسپانیایی: Antonio Garrido Monteagudo ) در سال ۱۸۸۷ در مادرید زاده شد وی در سن ۱۴ سالگی از اسپانیا به ایالات متحده مهاجرت نمود و در ماساچوست ساکن شد. پس از پایان تحصیلاتش مشغول فعالیت در نمایش های محلی گشت. در سال ۱۹۱۲ به هالیوود رفت و با ویتاگراف قرارداد امضا کرد و به عنوان هنرور مشغول بکار شد. در سال ۱۹۱۴ به عنوان بازیگر نقش مکمل در سری فیلم های عامه پسند موفق در برابر هنرپیشه زن مطرح دوران صامت، پیرل وایت قرار گرفت. این سری فیلم ها باعث شهرت مورنو در بین عامه مردم شد. همچون سایر بازیگران لاتینی الاصل هالیوود ( از جمله رامون نووارو و رودولف والنتینو ) او نیز در فیلم های اولیه خود بیشتر در نقش معشوق لاتینی ظاهر می شد در برابر بازیگران زن مشهور آن دوران همانند گلوریا سوانسون، بلانش سویت، پولا نگری و دوروتی گیش قرار می گرفت.
در اوایل دهه ۲۰ میلادی او به عنوان یکی از پولسازترین ستارگان هالیوود مطرح بود. در سال ۱۹۲۶ در برابر افسانه سوئدی هالیوود، گرتا گاربو در فیلم "وسوسه گر" و سال بعد در برابر بت مشهور آن زمان کلارا باو در فیلم "It" هنرنمایی کرد.
با شروع دوران ناطق در سینما، کم کم ستاره بخت مورنو رو به افول نهاد که علت اصلی آن لهجه غلیظ اسپانیایی وی بود؛ بنابراین او در کنار بازی در فیلم های انگلیسی زبان، شروع به بازی در فیلم های مکزیکی نمود و در اویل دهه ۳۰ خودش نیز چند فیلم مکزیکی را کارگردانی کرد و نشان داد در زمینه کارگردانی نیز حرف هایی برای گفتن دارد. در اواسط دهه ۳۰ او توانست تا حدی کاراکتر بازیگری خود را بازسازی کند و چند نقش قابل توجه بدست آورد. در اواسط دهه ۴۰ و سپس در دهه ۵۰ مورنو در چند فیلم مهم توانست نقش های نسبتاً مطرحی را بدست آورد. از جمله مطرح ترین این نقش ها می توان به نقش او در فیلم موجودی از باتلاق سیاه ( ۱۹۵۴ ) و همچنین نقش «امیلیو فیگوئرا» در فیلم جویندگان ( ۱۹۵۶ ) به کارگردانی جان فورد در کنار جان وین و ناتالی وود اشاره کرد.
مورنو در اواخر دهه ۵۰ خود را بازنشسته کرد و بر اثر حمله قلبی در ۱۵ فوریه ۱۹۶۷ در سن ۷۹ سالگی درگذشت.
wiki: آنتونیو مورنو