انتونین دورژاک

آنتونین دورژاک. آنتونین لئوپلد دوُرژاک ( Antonín Leopold Dvořák ) ( تلفظ چکی: ) ( زادهٔ ۸ سپتامبر ۱۸۴۱ در نِلاهوزِوِس[ ۱] بوهم ( اکنون در جمهوری چک ) – درگذشتهٔ ۱ مه ۱۹۰۴ در پراگ ) ، نخستین آهنگ ساز بوهِمی بود که به شهرت جهانی دست یافت. او موسیقی فولکلور ( بومی ) سرزمین مادریِ خویش را در قالب موسیقی رمانتیک قرن نوزدهم ارائه داد. راز محبوبیت دوُرژاک در استعداد شایان توجه او در خلق ملودی های پرنشاطِ چک بود. از آثار شاخص او می توان به سمفونی شماره ۹ ( از دنیای جدید ) و همچنین «رقص های اسلاوُنیک» اشاره کرد.
پدر دورژاک که قصاب و مسافرخانه دار بود، از اشتیاق پسرش به آهنگساز شدن متحیر بود. پسر نواختن ویولون و سپس پیانو و ارگ را آموخت و برای ادامه تحصیل، به پراگ رفت. در آنجا وارد مدرسه اُرگ شد.
در تئاتر ملی به عنوان نوازنده ویولون به کار مشغول شد و با اینحال به طور مداوم به آهنگسازی می پرداخت. نخستین اثر مهم او که مورد توجه قرار گرفت یک سرود مذهبی برای کُر و ارکستر بود. بدریش اسمتانا که در آن زمان، رهبر تئاتر ملی بود، از صمیم قلب او را مورد تشویق قرار داد و هم او بود که علاقه به زیبایی اصیل موسیقی مردمی سرزمین بوهم را در دورژاک بیدار کرد. روح این موسیقی رفته رفته در آثار دورژاک بیشتر نمایان شد. اثرش به نام «رقص های اسلاونیک» او را مشهور ساخت.
او برای مدیریت کنسرواتوار ملی موسیقی در نیویورک به ایالات متحده دعوت شد. در طی اقامت سه ساله اش در آن کشور، با بسیاری از آوازهای روحانی سیاهان آشنا شد. تأثیر عمیقی که این آوازها بر او گذاشتند در موومان آهسته سمفونی نهم او، «از دنیایی جدید»، محسوس است. ملودی این اثر در همراهی با کلام «ویلیام آرمر فیشر» به نام «به سوی خانه»، [ ۲] از محبوبیت عمومی برخوردار گردید. دورژاک در ۱ مهٔ ۱۹۰۴ در پراگ درگذشت.
• رکوئیم
• سمفونی شماره ۹ ( از دنیای جدید )
• رقصهای اسلاوُنیک
• سرناد برای سازهای زهی
• ۱۴ چهارنوازی ( کوارتت ) برای سازهای زهی
• کنسرتوهایی برای ویلنسل، ویلن و پیانو
• اپوس ۱۰۱ ( هومورسک ها )
• روسالکا، اپوس ۱۱۴
• فهرست آثار