آنتونی و کلیوپاترا. آنْتونی و کلئوپاترا (Antony and Cleopatra)
نمایش نامه ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر۱، به زبان انگلیسی، نوشته شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷، نخستین اجرا در ۱۶۰۷، نخستین چاپ در ۱۹۲۳. مارکوس آنتونیوس۲، سردار رومی، در اسکندریه به زنی زیبارو، کلئوپاترا، دل می بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، فولویا۳، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر اسکندریه را ترک می کند و به رم۴ بازمی گردد، و با زنی به نام اوکتاویا پیوند زناشویی می بندد. وصلت این دو دیری نمی پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به سبب ازدواج با اوکتاویا۵ کینه به دل گرفته است، درمی آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس۶، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می زند و در آغوش معشوق خود جان می سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می کُشد. آنتونی و کلئوپاترا را به سبب تصویرپردازی های بدیع و رنگارنگ آن ستوده اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش نامه، از منابعی چون زندگی مارکوس آنتونیوس، اثر پلوتارک و تاریخ جنگ های داخلی جمهوری رم، اثر آپیانوس۷ بهره برده است. این نمایش نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی دانان بوده است.
نمایش نامه ای تراژیک، به نظم و نثر، در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر۱، به زبان انگلیسی، نوشته شده در حدود ۱۶۰۶ـ۱۶۰۷، نخستین اجرا در ۱۶۰۷، نخستین چاپ در ۱۹۲۳. مارکوس آنتونیوس۲، سردار رومی، در اسکندریه به زنی زیبارو، کلئوپاترا، دل می بندد. در همین هنگام به سبب مرگ همسرش، فولویا۳، و برخی حوادث سیاسی، ناگزیر اسکندریه را ترک می کند و به رم۴ بازمی گردد، و با زنی به نام اوکتاویا پیوند زناشویی می بندد. وصلت این دو دیری نمی پاید و آنتونیوس به اسکندریه بازمی گردد و گرفتار در بند شهوتی کور، با کلئوپاترا، که از او به سبب ازدواج با اوکتاویا۵ کینه به دل گرفته است، درمی آمیزد. آنتونیوس درپی نبردی با اوکتاویانوس۶، برادر اوکتاویا، با شنیدن خبر کذب درگذشت کلئوپاترا، دست به خودکشی می زند و در آغوش معشوق خود جان می سپارد. کلئوپاترا نیز خود را بر سَر جنازۀ آنتونیوس به نیش افعی می کُشد. آنتونی و کلئوپاترا را به سبب تصویرپردازی های بدیع و رنگارنگ آن ستوده اند. احتمالاً شکسپیر برای نوشتن این نمایش نامه، از منابعی چون زندگی مارکوس آنتونیوس، اثر پلوتارک و تاریخ جنگ های داخلی جمهوری رم، اثر آپیانوس۷ بهره برده است. این نمایش نامه همواره منبع الهام نقاشان و موسیقی دانان بوده است.
wikijoo: آنتونی_و_کلیوپاترا