آنتونی گاررارد نیوتون فلو ( به انگلیسی: Antony Garrard Newton Flew ) ، ( ۱۱ فوریه ۱۹۲۳–۸ آوریل ۲۰۱۰ ) فیلسوف بریتانیایی مکتب فلسفه تحلیلی بود.
فلو در سال ۱۹۵۰ با نگارش مقاله «الهیات و ابطال پذیری» مبحث تحقیق پذیری عبارات دینی و به ویژه عبارت «خدا وجود دارد» را از نو باز کرد. از آن زمان به مدت بیش از نیم قرن وی در جایگاه استادی فلسفه در دانشگاه های آکسفورد، آبِردین، کیل و ریدینگ و به عنوان سخنران در بسیاری از دانشگاه های آمریکایی و کانادایی، در مباحث علمی، کتاب ها، سخنرانی ها و مقالات خود از بی خدایی دفاع می کرد و به انتقاد از اعتقاد به زندگی پس از مرگ می پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
از مهم ترین آثار وی در این دوره می توان به رویکرد جدید به تحقیقات روانی، خدا و فلسفه، مقدمه ای بر فلسفه غرب، حیوان خردمند و فلسفه اعتقادی هیوم اشاره کرد.
او در سال ۲۰۰۴ از امضا کنندگان مانیفست انسان گرا بود ( نک انسان گرایی و آرمان هایش ) با این حال در سال ۲۰۰۴ در ۸۱ سالگی رسماً تغییر عقیده اش در زمینه فلسفه دین را اعلام کرد و پذیرفت که جهان آفریده شده است.
هنوز مدتی نگذشته بود که فلو کتاب «خدا هست»: ( چگونه معروف ترین آتئیست جهان تغییر عقیده داد ) را تألیف نمود. کتاب مذکور با انتقادات بسیاری مواجه گشت و نیویورک تایمز نوشت که فلو به علت کهولت سن دچار زوال عقل شده و Roy Abraham Varghese مؤلف اصلی کتاب است. موضوع همچنان محل ستیز باقی ماند و واکنش های بسیاری برانگیخته شد. این کتاب با نام هرکجا که دلیل ما را برد همراه با مقدمه ای تفصیلی از مترجم به فارسی برگردانده و توسط پژوهشگاه علوم انسانی چاپ شده است.
آنتونی فلو در سه دهه نماد خداناباوری فیلسوفانه ای بود که در نقد براهین اثبات وجود خدا و ناتمام نشان دادن آن براهین سعی بلیغی نمود، اما در سال های پایانی عمر با نوشتن یک کتاب و چند مقاله از موضع فلسفی پنجاه ساله خود دست کشید و اعلام کرد مطالعات عمیق تر او در حوزه زیست شناسی مولکولی و ژنتیک او را متقاعد ساخته است که بدون وجود و اراده خالق، جهان و حیات شکل نمی گرد.
او در مصاحبه ای که با نشریه «انجمن فلسفی – انجیلی» Philosophia Christ در شماره زمستان سال ۲۰۰۵ انجام داد در خلال این مصاحبه که هابر ماس فیلسوف و مورخ پرکار دانشگاه لیبرتی آن را رهبری می کرد اعلام داشت که دست از الحاد شسته است و به وجود خالقی برای جهان اعتقاد یافته است.
فلو در سال ۱۹۵۰ با نگارش مقاله «الهیات و ابطال پذیری» مبحث تحقیق پذیری عبارات دینی و به ویژه عبارت «خدا وجود دارد» را از نو باز کرد. از آن زمان به مدت بیش از نیم قرن وی در جایگاه استادی فلسفه در دانشگاه های آکسفورد، آبِردین، کیل و ریدینگ و به عنوان سخنران در بسیاری از دانشگاه های آمریکایی و کانادایی، در مباحث علمی، کتاب ها، سخنرانی ها و مقالات خود از بی خدایی دفاع می کرد و به انتقاد از اعتقاد به زندگی پس از مرگ می پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
از مهم ترین آثار وی در این دوره می توان به رویکرد جدید به تحقیقات روانی، خدا و فلسفه، مقدمه ای بر فلسفه غرب، حیوان خردمند و فلسفه اعتقادی هیوم اشاره کرد.
او در سال ۲۰۰۴ از امضا کنندگان مانیفست انسان گرا بود ( نک انسان گرایی و آرمان هایش ) با این حال در سال ۲۰۰۴ در ۸۱ سالگی رسماً تغییر عقیده اش در زمینه فلسفه دین را اعلام کرد و پذیرفت که جهان آفریده شده است.
هنوز مدتی نگذشته بود که فلو کتاب «خدا هست»: ( چگونه معروف ترین آتئیست جهان تغییر عقیده داد ) را تألیف نمود. کتاب مذکور با انتقادات بسیاری مواجه گشت و نیویورک تایمز نوشت که فلو به علت کهولت سن دچار زوال عقل شده و Roy Abraham Varghese مؤلف اصلی کتاب است. موضوع همچنان محل ستیز باقی ماند و واکنش های بسیاری برانگیخته شد. این کتاب با نام هرکجا که دلیل ما را برد همراه با مقدمه ای تفصیلی از مترجم به فارسی برگردانده و توسط پژوهشگاه علوم انسانی چاپ شده است.
آنتونی فلو در سه دهه نماد خداناباوری فیلسوفانه ای بود که در نقد براهین اثبات وجود خدا و ناتمام نشان دادن آن براهین سعی بلیغی نمود، اما در سال های پایانی عمر با نوشتن یک کتاب و چند مقاله از موضع فلسفی پنجاه ساله خود دست کشید و اعلام کرد مطالعات عمیق تر او در حوزه زیست شناسی مولکولی و ژنتیک او را متقاعد ساخته است که بدون وجود و اراده خالق، جهان و حیات شکل نمی گرد.
او در مصاحبه ای که با نشریه «انجمن فلسفی – انجیلی» Philosophia Christ در شماره زمستان سال ۲۰۰۵ انجام داد در خلال این مصاحبه که هابر ماس فیلسوف و مورخ پرکار دانشگاه لیبرتی آن را رهبری می کرد اعلام داشت که دست از الحاد شسته است و به وجود خالقی برای جهان اعتقاد یافته است.
