انتلکتوئل

اینتلی گِنت و اینتلی جِنت؛ اولی به زبان آلمانی و دومی به زبان انگلیسی معادل هوشمند یا باهوش در زبان فارسی اند. اما به احتمال قریب به یقین واژه اینتِلِکتو ئل در اصل و ریشه از دو کلمه و یک حرف پیوند به شکل زیر ساخته شده: اینتلکت به معنای هوش و اِل ( el ) نام خدا در زبان دو قوم کنعانی یکی اوگاریتی و دیگری فینیقی که بعدا در زبان آرامی بویژه زبان ماریا یا مریم و ایسا به اِلی ( eli ) تحول یافته که خود در اصل و ریشه به عنوان یا نام قوم ایلام ( elam با دو تلفظ؛ یکی اِل آم به معنای خدای عام و دیگری ایل عام ) مخترع یکی از خطوط سه گانه میخی بر میگردد و حرف پیوند واو. لذا این واژه ی لاتین در اصل و ریشه به شکل 《 هوش و اِل 》بوده که اشاره به هوشمندی خدا ( با نام ال ) داشته. اگر انسان یکی از تولیدات و یا محصولات عالی این طبیعت باشد و خود این طبیعت ( هم ظاهر و هم باطن آن ) نه فقط آفریده شده به خواست و امر آفریدگار کائنات یا خدای حقیقی و واقعی یعنی خدا از دیدگاه علمی ( و نه خدای کلمه ای، مفهومی و ایده ای از دیدگاه دین و فلسفه و عرفان و منجمله بیخدائی آتئیسم که فقط در زبان و خط و قوای ادراکی فهم و عقل محدود و ناقص انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد ) بلکه خود وی هم باشد، آنگاه میتوان به سهولت به این نتیجه ی معقول و منطقی رسید که هوش های حسی، غریزی، فهمانی و عقلانی افراد انسانی ( منجمله هوش های حسی و غریزی نباتی و حیوانی ) ریشه در هوشمندی طبیعت و یا بطور کلی ریشه در هوش مطلق خدای حقیقی و واقعی دارند. در همین زمینه میتوان این اندیشه یا فکر قدیمی را به شکل زیر نو نمود و آنرا به کمال رساند: خدای هوشمند حقیقی و واقعی، بیکران و بینهایت، حکیم و دانشمند و صانع یا هنرمند، صبور، قدرتمند یا توانمند و نیرومند، خود آگاه و آگاه مطلق به همه چیز و همه کس که نه تنها صاحب یا مالک بلکه خود عوالم غیب و شهود، امر و خلق، ملک و ملکوت هم می باشد، نه تنها آفریدگار کائنات بلکه خود آنها هم می باشد، نه تنها واجب الوجود بلکه به یک سهم مساوی ممکن الوجود هم هست ، نه تنها لازمان و لامکان بلکه به یک سهم برابر با صفات یا ابعاد بیزمانی و بیمکانی، زمانی و مکانی هم می باشد، نه تنها علت کل بلکه کلیه اثرات آن در خود و بر خود تحت عنوان معلولات هم هست، خود هیچ چیز دیگری نیست غیر از محیط و محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار و در محتوای هرکدام از آنها دارای هفت سیما یا چهره و یا جمال و جلال کلی می باشد بصورت هفت سامان یا نظام کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست. لذا عشق و زندگی های موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از عشق و زندگی بی آغاز و بی پایان، لایزال و جاودانه خدای حقیقی و واقعی در قالب جزئیات زنده.
... [مشاهده متن کامل]

اهل تفکر خردمند

اولین بار پس از قرون وسطی در فرانسه مقوله انتلکتوئل بوجود آمد و به روشنفکرانی که در رد مذهب کلیسای سیاه خشنِ خرافی مسیحیت که دانشمند را میکشد مخترع را تبعید میکرد و کتاب علمی را از بین میبرد، می ایستد و این خرافه ها را دور میریزد و دائرالمعارف جدید فرانسه را مینویسند و کارعلمی را شروع میکنند ، امثال ژان پل سارتر ها اطلاق میشده که در دفاع از مظلومین کوبا کتاب "جنگ شکر در کوبا" را مینویسد
... [مشاهده متن کامل]

روشن اندیش

در زبان اروپایی کلمه که معادل آنرا در فارسی ( روشنفکر ) گذاشته اند عبارت از ( انتلیژنزیا ) است ٬ این کلمه مصدر و صفت اش ( انتلکتوئل ) است. ریشه انتلکتوئل ( انتلکت ) است. و انتلکت بمعنی مغز ٬ هوش ٬ خرد ٬ قدرت درک و هوشیاری و فهم است. پس یک آدم انتلیژن یعنی یک آدم با هوش ٬ با فهم و متفکر . بنابراین انتلکتوئل یا انتلیژنزیا به طبقه از طبقاتی اجتماعی گفته میشود که شاخصه و صفت بارزش در جامعه ٬ استعدادی فکری ٬ مغزی و هوش او است. این مفهوم لغوی روشنفکر است ٬ بنابراین هر آدم با هوشی ٬ هر آدم که تفکر و هوشیاری و فهم اش از سایر خصوصیات اش در زندگی و جامعه بارزتر باشد آدم انتلکتوئل است.
... [مشاهده متن کامل]

آنکه هیچ گاه درد اصلی بشر را نفهمید
حلزون خانه به دوش

کسی است که کارش صرفا با مغز است و به شدت آکادمیک و علمی یا ساینتیسم است و بجز تجارب علمی چیزی برایش قابل درک نیست حتی مولفه های دینی_مذهبی که با علم قابلیت اثبات ندارند برایش تعریف نشده است. . . به شدت آینده نگر و از گذشته گریزانند. . .

مفهوم مهمترین سازه ذهنی یک روشنفکر است بر این مبنا روشنفکر فردیست که با جریان ذهنی اش و همینطور با بهره گیری از حواس و شهود خود توامان به دنبال درک حقیقت پدیده ها در جهت معنای آن است .

بمعنی روشنفکر است ، ولی در ایران کاربردی کاملا متضاد دارد چون از زمان قاجار و ناصرالدین شاه به افرادی که فرهنگ و دانش غربی ( علوم انسانی و هنر ) را طوطی وار قرقره میکردند تا خود را روشنفکر جلوه دهند و خود را انتلکت مینامیدند در عرف عامه که انگلیسی نمیدانستند بمعنی نادان پرمدعا تداعی شده . پس در ایران لغب انتلکت کاربردی تمسخرآمیز و مفهومی متضاد با معنایش را دارد .

روشنفکر . . . البته از لحاظ بنیادین فرق دارن. . . روشنفکر تاریخ و جامعه شناس ولی انتلکتوئل فقط تاریخ شناس. . .