انتقال قرضی (ورزشی). در ورزش، انتقال قرضی شامل این است که یک بازیکن خاص بتواند به طور موقت برای باشگاهی غیر از باشگاهی که در حال حاضر با آن قرارداد دارد بازی کند. قراردادهای قرضی ممکن است از چند هفته تا یک فصل کامل طول بکشد، گاهی برای چندین فصل در یک زمان ادامه می یابد.
مبلغ انتقال قرضی می تواند توسط باشگاه مبدأ تعیین شود به گونه ای که هم می تواند باشگاه مقصد این مبلغ را پرداخت کند یا همچنین درخواست برای پرداخت درصدی از دستمزد را به باشگاه مقصد بدهد.
بازیکنان ممکن است به دلایل مختلفی به باشگاه های دیگر قرض داده شوند. معمولاً، جوانان بالقوه به باشگاهی در لیگ پایین تر قرض داده می شوند تا تجربه ارزشمندی در تیم اول کسب کنند. در این مثال، باشگاه مادر ممکن است به پرداخت دستمزد بازیکن به طور کامل یا جزئی ادامه دهد. برخی از باشگاه ها برای این منظور با یک باشگاه تغذیه کننده، مانند منچستریونایتد و رویال آنتورپ، [ ۱] آرسنال و بورن، [ ۲] یا چلسی و ویتسه، یک قرارداد رسمی ایجاد کرده اند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] در لیگ های دیگر مانند سری آ ایتالیا، برخی از باشگاه های کوچک تر به عنوان یک «باشگاه مزرعه» شهرت دارند و مرتباً بازیکنان، به ویژه بازیکنان جوان تر را به صورت قرضی از باشگاه های بزرگ تر می گیرند.
یک باشگاه ممکن است بازیکنی را به صورت قرضی در صورت کمبود بودجه نقل و انتقالات به خدمت بگیرد، اما همچنان بتواند دستمزدها را پرداخت کند، یا به عنوان پوششی موقتی برای مصدومیت ها یا محرومیت ها که اتفاق می افتد. ممکن است باشگاه مادر مبلغی را مطالبه کند یا اینکه باشگاه قرض گیرنده بخشی یا تمام دستمزد بازیکن را در طول دوره قرضی پرداخت کند. [ ۶] یک باشگاه ممکن است به دنبال قرض دادن یک بازیکن تیم باشد تا در پرداخت دستمزد خود پس انداز کند، یا یک بازیکن تیم اصلی را برای بازیابی آمادگی انجام مسابقه بعد از مصدومیت وی به تیم دیگر قرض دهد.
انتقال قرضی ممکن است برای دور زدن پنجره نقل و انتقالات انجام شود. چنین قرضی ممکن است شامل یک مبلغ توافق شده برای انتقال دائمی در زمان باز شدن پنجره نقل و انتقالات بعدی باشد.
برخی از بازیکنان به دلیل ناراضی بودن یا اختلاف با باشگاه فعلی خود قرض داده می شوند و هیچ باشگاه دیگری تمایل به خرید دائمی آنها را ندارد.
در لیگ برتر انگلیس، بازیکنان قرضی مجاز به بازی در برابر تیمی که آنها را قرض داده و به عبارتی رجیستری آنها را در اختیار دارد، ندارند ( بخش ۷٫۲ قانون M. 6 ) . با این حال، قرضی ها مجاز به بازی با باشگاه های «مالک» خود در رقابت های جام هستند، مگر اینکه در جام حذفی باشند ( یعنی در آن فصل برای باشگاه صاحب خود در آن جام بازی کرده باشند ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمبلغ انتقال قرضی می تواند توسط باشگاه مبدأ تعیین شود به گونه ای که هم می تواند باشگاه مقصد این مبلغ را پرداخت کند یا همچنین درخواست برای پرداخت درصدی از دستمزد را به باشگاه مقصد بدهد.
بازیکنان ممکن است به دلایل مختلفی به باشگاه های دیگر قرض داده شوند. معمولاً، جوانان بالقوه به باشگاهی در لیگ پایین تر قرض داده می شوند تا تجربه ارزشمندی در تیم اول کسب کنند. در این مثال، باشگاه مادر ممکن است به پرداخت دستمزد بازیکن به طور کامل یا جزئی ادامه دهد. برخی از باشگاه ها برای این منظور با یک باشگاه تغذیه کننده، مانند منچستریونایتد و رویال آنتورپ، [ ۱] آرسنال و بورن، [ ۲] یا چلسی و ویتسه، یک قرارداد رسمی ایجاد کرده اند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] در لیگ های دیگر مانند سری آ ایتالیا، برخی از باشگاه های کوچک تر به عنوان یک «باشگاه مزرعه» شهرت دارند و مرتباً بازیکنان، به ویژه بازیکنان جوان تر را به صورت قرضی از باشگاه های بزرگ تر می گیرند.
یک باشگاه ممکن است بازیکنی را به صورت قرضی در صورت کمبود بودجه نقل و انتقالات به خدمت بگیرد، اما همچنان بتواند دستمزدها را پرداخت کند، یا به عنوان پوششی موقتی برای مصدومیت ها یا محرومیت ها که اتفاق می افتد. ممکن است باشگاه مادر مبلغی را مطالبه کند یا اینکه باشگاه قرض گیرنده بخشی یا تمام دستمزد بازیکن را در طول دوره قرضی پرداخت کند. [ ۶] یک باشگاه ممکن است به دنبال قرض دادن یک بازیکن تیم باشد تا در پرداخت دستمزد خود پس انداز کند، یا یک بازیکن تیم اصلی را برای بازیابی آمادگی انجام مسابقه بعد از مصدومیت وی به تیم دیگر قرض دهد.
انتقال قرضی ممکن است برای دور زدن پنجره نقل و انتقالات انجام شود. چنین قرضی ممکن است شامل یک مبلغ توافق شده برای انتقال دائمی در زمان باز شدن پنجره نقل و انتقالات بعدی باشد.
برخی از بازیکنان به دلیل ناراضی بودن یا اختلاف با باشگاه فعلی خود قرض داده می شوند و هیچ باشگاه دیگری تمایل به خرید دائمی آنها را ندارد.
در لیگ برتر انگلیس، بازیکنان قرضی مجاز به بازی در برابر تیمی که آنها را قرض داده و به عبارتی رجیستری آنها را در اختیار دارد، ندارند ( بخش ۷٫۲ قانون M. 6 ) . با این حال، قرضی ها مجاز به بازی با باشگاه های «مالک» خود در رقابت های جام هستند، مگر اینکه در جام حذفی باشند ( یعنی در آن فصل برای باشگاه صاحب خود در آن جام بازی کرده باشند ) .
wiki: انتقال قرضی (ورزشی)