انتقاب

لغت نامه دهخدا

انتقاب. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) روی بند بستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). نقاب بستن. ( ازاقرب الموارد ). روی بند بربستن. ( مصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). نقاب زدن. روبند زدن. ( فرهنگ فارسی معین ). || پوشیده شدن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) روی بستن . روبند بستن روبند زدن نقاب زدن .

فرهنگ معین

(اِ تِ ) (مص ل . ) روبند زدن ، نقاب زدن .

فرهنگ عمید

۱. روبند بستن، نقاب زدن.
۲. روبنده بستن زنان.

پیشنهاد کاربران

سلیم
انتقاب: پوشش چهره، روبند
مانند انتقاب شخصی بر گرفته شود یعنی پوشش چهره کسی برداشته شود.

بپرس