انتفاج. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بلند گردیدن هر دو پهلوی ستور. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بالا آمدن دو پهلوی شتر. ( از اقرب الموارد ).بیرون آمدن تهیگاه چهارپای از بسیاری ِ خوردن و جز آن. ( تاج المصادر بیهقی ). پر شدن تهیگاه چاروا از خوردن بسیار. ( یادداشت مؤلف ). یقال انتفج جنباه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || برانگیخته شدن شکار. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). یقال انتفج الصید. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). برانگیختن خرگوش و جز آنرا. || بزرگ منشی کردن. تکبر. || دویدن. ( از اقرب الموارد ).
