انتضال. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بیرون آوردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ): یقال انتضل سهماً من الکنانة. ( اقرب الموارد ). || برگزیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( تاج المصادر بیهقی ). یقال انتضل منه. ( منتهی الارب ). || دست انداختن شتر در رفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || بر همدیگر نازیدن مردم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تفاخر. ( اقرب الموارد ). || تیراندازی کردن با هم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). با یکدیگر تیر انداختن. ( تاج المصادر بیهقی ). || بسخن و شعر مفاخره کردن. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). یقال انتضلوا بالکلام و الاشعار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
